Vandaag weer naar de osteopaat in Haarlem. En naast dat deze man zeer geleerd en veelwetend is, is het ook een geweldige keuze geweest om een osteopaat in Haarlem te vinden. Want dat is een heerlijk en leuk stukkie fietsen. Langs de Zaanse Schans, Koog-Zaandijk, Met de pont oversteken, Spaarnwoude, Haarlem. Wat opvalt is dat die Haarlemmers aardige mensen zijn.
Ik had de TomTom mee. Deze keer de het volume vol en de snelheids-versterking uit gezet, waardoor de dame ook op volle sterkte praatte. Ze was nu goed te verstaan en het is wel grappig als je bij een stoplicht de TomTom hoort praten en de mensen ziet kijken, waar dat vandaan komt. Voor mij geen GPS. Enige nadeel is dat het soms een uitdaging is om het fietspad bij de route te vinden en je moet meedenken welk fietspad bij de aangegeven route hoort. Dat is het moment waarop ik even op het scherm kijk, verder gebruik ik het scherm niet. Soms is er een fietspad die TomTom niet herkent, het vereist wilskracht om de dame (probeer te keren) te negeren. Driekwart van de tijd, heb ik het ding ook uitgezet. Een lange rechte weg, of bekende wegen hoef ik niet gesouffleerd te worden.
Terugweg wilde ik over IJmuiden. Ik twijfelde echter of de TomTom wel me goed zou sturen (ik vreesde de Velsertunnel), dus toch maar met de pont het Amsterdams kanaal overgestoken. Velsen en Beverwijk zijn nou niet aanraders om met de fiets door heen te rijden. Veel hobbels, slecht geplaatste ANWB-fiets-borden (veel ook krom of afgebroken), Ik was blij toen ik de meubelboulevard achter me gelaten had. Daarna nog op de weg langs de Zwarte Markt een tweetal auto’s die pontificaal midden op het brede fietspad hadden geplaatst. Ik was nog blijer toen ik langs het Amsterdams kanaal richting Zaandam reed.
Bij elkaar 60 km gereden. Geloof het of niet, maar deze afstand heb ik al anderhalf jaar niet meer op 1 dag gereden. Ging goed, lijf is nog heel. Af en toe een knie die zich meldt, maar verzitten en ontspannen ronddraaien laat de zeur verdwijnen.
Ander nieuws? Ach, binnenkort dus 7000 km, waar ik blij mee ben. Vooral als je bedenkt dat ik daar 6 maanden over gedaan heb. Valt voor mijn doen nog wel mee. Anderen doen dat veel sneller……. ik ben dan ook anderen niet. 😉
Nog iets: Ja, 2 klassen die me uitlachten in Kali, maar toen ik ging zwaaien heel heftig en blij terugzwaaiden. 1 Man op de pont naar Beverwijk, die uitgebreid in mijn mangat kijkt, zonder iets te zeggen. Alsof iemand zonder vragen je broek open trekt. Had even geen bijdehande opmerking paraat.
Nog iets: de crank doet het hartstikke goed en geeft geen krimp, nu na krap 200 km. Missie volbracht.
