Nieuw tandwieltje, over de gevolgen van suf gedrag (km-stand: 140450)

Nu had ik wel eens een bladboutje voorbij zien rollen. Keurig had ik de eindjes aan elkaar gedraaid en in mijn voorraadpotje gedaan. Ik vond ze wat klein en erg vet. Zal ze wel niet meer gebruiken dacht ik ook. Maar wat ik niet bedacht, was dat die dingen wellicht een functie hadden in Quest 1.

In mijn vorige velomobiel, was dat een vrij normale zaak. Er zwierven nogal wat spullen in, soms viel mijn kapotte gereedschap tasje om, soms was het een oud onderdeel die ik niet teruggevonden had, dus vervangen had. Het kon allemaal in Kali. En soms trilde er iets los, maar bij nader inzien reed de fiets nog goed zonder….. Dat laatste was dan een reparatie punt voor de lange termijn. En rammelen was ook geen boeiend signaal, want dat hoorde bij Kali. Nou ja, op een gladde weg en goede kettinggeleiding hoorde je niets meer dan het suizen van de banden.

Zodoende was het licht tikken onderin mij niet als storend, laat staan alarmerend opgevallen.

Totdat ik in de buurt van mijn werk, wat meer flinke tikken hoorde. Voordat tot mij doordrong dat dit echt niet goed was, ik beter eerst kon kijken, volgde een behoorlijk doffe, metalachtige kloink en kon ik mijn pedalen niet meer vooruit draaien. Dan maar even kijken. Het euvel was snel gevonden. Dat was schrikken. Zie de foto’s hieronder. De fiets naar school gestept en voort getrokken, wat een behoorlijk gênant was, met zo’n mooi voertuig.

Later heeft mijn lieve vader Q1 naar huis gebracht, met een aanhangwagen. (noot: op onze oude auto kon de quest op het dak gebonden worden, echter de huidige auto heeft geen dakdragers, dus was er hulp nodig).

Het verwijderen van het asje is een rustig werkje. Met geduldig tikken, lukt het wel. Overhaast gedrag zorgt voor krommigheden. Het ding heeft wel een optater gekregen, dus moest weer recht gemaakt worden. Dat is redelijk gelukt. (zie de foto’s).

Het plaatsen van het geheel is een even rustig klusje. Ik maak de as schoon en smeer de binnenkant van de blad-houder in met teflon. Geen vet want dat blijft te goed zitten en teflon is zo weer weg. En toch goed genoeg aanwezig om later weer los te halen, is mijn ervaring van de vorige keer. Rustig er op tikken met een hamer, goed richten op de schroefdraden en met beleid de schroeven erin draaien.

Alle bladbouten zijn dit keer ingesmeerd met een druppel locktite. Aan beide kanten. Hopelijk doet het zijn werk goed.

Het tandwiel was oorspronkelijk 28t, was door mij vervangen door een 26t, maar nu heb ik zelfs een 24t besteld bij vm.nl.  Dat betekend dat mijn overbrenging nog lichter is, waardoor de kleinste versnelling mij met nog minder vermogen laat starten. Erg prettig. Nadeel is dat bij versnelling 9 en middelste blad de maximum snelheid ongeveer 42 km/h is. Dat rijd ik gelukkig (…) niet zo vaak, dus mocht het nodig zijn, kan ik nog tot rond de 45 km/h rijden met het grote blad voor. Voor mij goed genoeg.

En mocht er nu wat rammelen, dan heb ik mijn lesje geleerd. Denk ik. 😉

[slideshow]

Dit bericht is geplaatst in Quest 1 met de tags , , , , . Bookmark de permalink.

0 reacties op Nieuw tandwieltje, over de gevolgen van suf gedrag (km-stand: 140450)

  1. Jonathan schreef:

    ik heb ook een zekere periode met een 26 tandblad gereden, maar je ketting rendement gaat toch achteruit. Na een tijd terug overgeschakeld op een 30 tandsblad, zwaar maar wel lekker snel 🙂

  2. lighans schreef:

    Wow 30t, ik dacht dat Bastiaan een bikkel was met 28. Ik heb nog niet iets gevoeld van kettingrendement. Het is wel lichter zo, in grammen, kleine tandwieltje en kortere ketting. 😉

    Een 30t zou mijn knieën direct aan gort rijden. Het vermogen nodig om dan weg te rijden is te groot. 28t kon net aan, dus vandaar die naar 26t. Ymte bood 24t aan, dus waarom niet.

  3. Pingback: Ketting schakel gedoe | quest nummer 1

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *