Pijn is niet fijn. Maar de ene pijn is een stuk minder erg dan de andere. Tot ergens vorig jaar ging het geweldig met het wegblijven van de blessures. Lekker gefietst en mooie plannen met de kerst om naar de Oliebollentocht te fietsen en weer terug. Maar ergens voor de kerst werd het anders. Aan de binnenkant van de knieen voelde het pijnlijk aan. Ik heb dat waarschijnlijk al eerder gevoeld, maar doordat het langzaam steeds pijnlijker werd heb ik niet goed een moment kunnen vaststellen waarop het begon, laat staan, waarop het niet verstandig was om te fietsen. Dus gelukkig kwam daar een vakantie aan. Na de vakantie ook nog ziek geweest dus de hele maand januari niet gefietst. Maar de pijn bleef. Vandaag naar de fysio gegaan.
Het blijkt een gespannen kuitspier te zijn. Deze trekt de pees bij de knie erg aan, wat de pijn veroorzaakt. Ik was heel erg blij dat het geen knieletsel was. Janneke was ook blij, want ze kon haar dryneedle techniek toepassen. Mijn ervaringen daarmee bij de bilspier was zacht gezegd pijnlijk, maar deze keer viel het mee. Thuis gekomen voelt de kuit behoorlijk krampig aan Ik hoop dat het wegtrekt en ik snel wat mobieler wordt.
Maar zul je denken als lezertje, die tot hier gekomen is, hoe komt dat nou?
Er zijn mijn inziens 2 redenen te bedenken. De eerste is dat mijn schoenzolen in mijn fietsschoenen niet ideaal zijn, de knie niet genoeg op de ideale plaats houdt. Dan moet de binnenkuit dat compenseren en dat is niet een tijdelijke compensatie maar een constante. En dat houdt je maar tijdelijk vol. Het tweede is dat waarschijnlijk de trapas van de Quest iets verschoven is (beetje los, of vettig, wie zal het zeggen). De benen worden daardoor ietsje meer gestrekt, wat blijkbaar deze blessure tot gevolg heeft. Een combinatie van deze twee is natuurlijk ook een optie. Of zou het de vreemde beweging van de roeifiets zijn met SPD pedalen? Ik weet het niet.
Gelukkig is het oplosbaar, dus gaan we over een tijdje weer lekker fietsen.
Ik denk niet dat het door de roeibeweging komt.
Ik merk, nu ik meer met de XS fiets, dat mijn bovenbeenspieren en de kuitspieren weer meer werk moeten verzetten. Op de Roets gebruik ik blijkbaar veel meer de hamstring.
Op de Roets gebruik ik natuurlijk ook wel mijn kuitspieren, maar dan meer de spier die door het midden loopt. Moeilijk uit te leggen, maar zo voelt het nou eenmaal bij mij.
Nog een poging: Met gewoon fietsen zijn het meer de spieren onderin de kuit en met roetsen bovenin.
Sorry voor dit onsamenhangende verhaal, maar misschien heb je er iets aan.
Jammer dat het zo blijft voortslepen bij jou. Jij hebt er al langer last van dan ik dacht ik. Bij mij is het er nu eindelijk na 1,5-2 jaar licht aan de horizon.
Het lastige van knieleed is dat de oorzaak zo vaag is. Als iemand daar nu eens een medische verklaring voor had.
Bij mij lijkt het weg te ebben. Heel langzaam, maar het voelt als vooruitgang. Ik heb steeds minder vaak en minder konstant klachten.
Al maanden zijn schuiten en zeurende pijn uitgebleven tijdens het fietsen. Het voelt erg onduidelijk maar er is goed mee te leven. De afstanden zijn beperkt (max 150 km) maar ook daarmee is goed te leven.
Ik verander bewust de positie van mijn been geregeld tijdens het fietsen. Ook waak ik voor geforceerde belasting. Ik bedoel nog niet eens overbelasting, gewoon zo min mogelijk belasting in het algemeen. Soepel bewegen en alles ontspannen. Dat gaat soms ten koste van snel. Dat moet dan maar.
Op een enkele spontane, onverklaarbare pijnscheut tijdens niet fietsen, is de kracht ook weer terug in mijn been. Ik kan weer heurken en redelijk soepel op eigen kracht overeind komen. Al doe ik het zo veel mogelijk bewust en met ondersteuning indien mogelijk. Gewoon zitten en slapen is volledig pijnloos sinds een half jaar.
Het lijkt allemaal mee te helpen.
Over het roeifietsen.
Hoewel ik het al heel lang niet meer gedaan heb (juli vorig jaar? Op de 222, niet mijn eigenbouw) is de roeifiets altijd de enigste fiets geweest waar ik me altijd mee heb kunnen redden. Zelfs toen ik amper meer kon lopen van de pijn.
De 222 van Marloes was absoluut geen succes voor mij. Behalve dat mijn rug na 50 km volledig in puin was (ik kon nauwelijks thuiskomen) merkte ik dat de pedalen ook dichter bij elkaar zitten dan bij mijn eigen roeifiets. Ze dwongen mijn voeten in een krampachtige beweging. Daarmee ook in een voor mij onnatuurlijk stand van mn. rechter been en dus ook die knie. Mijn rechter voet staat van nature iets naar buiten gericht. Dat was niet mogelijk op deze fiets voor mij, ondanks de 20 graden vrije speling van de SPD’s.
Voor sommige mensen zijn losse inschroefbare afstandhouders nodig bij het pedaal.
Jammer, het leek me een beter fiets. Maar vanwege mijn rug hou ik het toch bij mijn eigenbouw roeiert.
De overtuiging die jullie hebben dat het niet de roets betreft kan ik deels delen. Echter je hebt bij roetsen 2 moeilijke momenten. De ene bij het strekken, benen zijn geheel gestrekt. De andere bij het geheel buigen. Dit is veel meer dan de 90 graden bij het fietsen. Dat lijken me momenten die wel eens voor blessures kan zorgen.
Maar een extra set bebops is besteld, waardoor de pedalen hetzelfde zijn als de Quest. En dan ga ik weer testen. Heel voorzichtig. 😉
@Wim: welke spieren je bij roetsen of velomobielen gebruikt is van zeer veel factoren afhankelijk. Zo ben ik wat scheef, heb moeite mijn knieeen in een rechte lijn te houden en forceer ik snel bij veel vermogen. Dat is niet te vergelijken met iemand die niet scheef is (IMHO de meeste roetsers), of veel vermogen in sterk ontwikkelde benen heeft. Ook de stand van voeten ten opzichte van kuiten is belangrijk. Ik heb meer de neiging voeten 90 graden tov kuiten te houden. Anderen strekken meer of buigen juist mee door.
@Theo Jij bent 1 van mijn inspirators om toch elke keer weer een poging te doen iets nieuws te zoeken. Hoe frustrerend mijn queeste is, ik ben te koppig om op te geven.
Dat je op een 222 niet lekker fietst tov je eigen roets is niet nieuw voor mij. Ik ben nieuwsgierig wat de verschillen zijn. Is jouw custom roets met een hogere zithoek uitgevoerd of juist met een minder hoge “bracket hoek”? Er zijn ook hier veel factoren. Zet ze eens voor de achter elkaar en vergelijk ze op de foto. Ik ben benieuwd.
’n Interessante discussie! Ik heb in het verleden ook maatregelen moeten nemen wegens tegenstribbelende lichaamsdelen. Dat heeft bijgedragen aan de reeks eenvoudige preventieve rek- en strekoefeningen die ik dagelijks (m.u.v zondag) uitvoer, en die ongeveer 20-30 minuten tijd kosten. Inmiddels doet m’n vrouw er ook aan mee, en we hebben beiden zoveel profijt ervan bij fietsen, wandelen, huishoudelijk werk en tuinieren, dat het ons geen enkele moeite kost om dit vol te houden! Aan motivatie dus geen gebrek, vooral uit welbegrepen eigenbelang 😉
Daarnaast heb ik enkele technische maatregelen moeten nemen om dreigende knieklachten af te wenden.
* Op m’n 3 ligfietsen heb ik de SPD-pedalen vervangen door Time Atac XS Carbon pedalen (beide roeifietsen, en de nieuwe HP Scorpion trike, die eerstdaags zal arriveren). Deze geven meer zijdelingse speling aan de voet dan SPD-pedalen.
* Op al m’n 4 fietsen (3 ligfietsen, 1 RANS Cruz CF-bike) heb ik pedaalasverlengers van Kneesavers (www.kneesaver.net) laten monteren. Links 25, rechts 30 mm lang. De rechter is langer omdat m’n rechtervoet met de tenen wat naar buiten wijst. Daardoor heeft de hiel de neiging om de fiets te raken (ketting, aandrijfkabel en retourelastiek). Dit probleem is met de Kneesavers opgelost.
Inmiddels ben ik zo lenig (geworden) dat ik m’n benen helemaal kan opvouwen tegen de achterste begrenzing van de voetenrail. Met het helemaal strekken van de benen moet ik voorzichtig zijn: tegen het einde beetje inhouden zodat de knieën niet in één klap worden doorgestrekt. Dat is niet goed voor de knieën!
Dag wtvnl 😉
Het vervangen van pedalen is een goed idee, wat ik inderdaad ook gedaan heb. Interessant genoeg vandaag tweedehands bebops gekocht van iemand die erachter kwam dat SPD voor hem genoeg variatie was. Bebops geven nog meer speling. Maar belangrijker, ze zijn zogenaamd non floating. Oftewel, er zit geen veer op die je voet terugdwingt in een rechte stand. Bij Time is deze float minder heftig dan bij SPD. Ook is inderdaad de zijdelingse speling ietsje groter.
De kneesaver kende ik nog niet. Het lijkt me vooral iets voor specifieke klachten. Ik ga hem als vraag meenemen als ik volgende week sportmaster.nl ga voor een dynamische voetzoolanalyse.
Pingback: sportmaster.nl, over zooltjes en zeulen | Quest nummer 1