Eerste 350 km in 3,5 maanden verreden.

Zo zag Kali eruit toen ik hem kocht.

[nggallery id=6]

Na de koop in mijn vakantie dagen besteed aan schoonmaken, smeren en nog meer schoonmaken, lees meer in [intlink id=”272″ type=”page”]”Na de Koop”[/intlink]. Daarna een inventaris afgemaakt van zaken die echt moeten gebeuren.

De eerste reparaties na de koop

Achterwiel en derrailleur

Omdat het achterwiel niet meegekocht is, heb ik een nieuw wiel gespaakt met een 8V pignon. Om de ketting wat meer ruimte te geven tov de BA50, heb ik het wiel niet paraplu gespaakt. Daardoor staat weliswaar het wiel niet precies in het midden (het staat ongeveer 1 cm naar links tov de middellijn), maar dat merk je totaal niet bij het fietsen.
Omdat de derailleur na een paar honder km zeer slecht heeft gewerkt, heb ik hem opnieuw erop gezet en de kabels ingesmeerd met teflon. Dat helpt. Smile Nu al een vele kmers geen last van een vastzittende kabel.

Voorwiel en de trommels

Het rechterwiel zat erg vast op zijn as. Op advies van “oude alleweder guru” Bastiaan Welmers, heb ik met een hamertje met een plastic kop het wiel voorzichtig eruit weten te tikken. Beiden zijn daarna geheel schoongemaakt. Voorlopig niet de remklauwen opgeschuurd (wederom BW en anderen), maar dat kan later nog. Het remmen was nog niet bevredigend. Nadat ik de kabels geheel vervangen had, werd het remmen veel beter. Rechts is nog een zorgenkind. Ooit nog een keer reinigen en opschuren. Na een hoop uitproberen en kilometers maken met verschillende remmen en de keuze tussen dubbele of enkele remhandles, heb ik voorlopig een vrij extreme manier gevonden om het uiterste uit de trommels te halen. Er zijn 2 handles gemonteerd, waarbij de linker de rechtertrommel bekrachtigd en de rechterhandel de linkertrommel. Het eerste voordeel is dat hierdoor de kabel geen scherpe hoeken maakt (welgeteld één flauwe 90 graden hoek en 2 stompe hoeken) en dat ik beide handen kan gebruiken om te remmen. Enige oefening op een verlaten parkeerplaats is aan te raden omdat je moet oefenen met het uitwijkende stuurgedrag als je toevallig met één handle moet remmen. Maar daarna kun je ook vol in de ankers. Het tweede leuke is dat je kunt bijsturen met je remmen. Bocht naar links doe ik nu begeleid gaan van remmen met rechts (linkerhandle). Daarmee kun je zelfs een beetje driftend door de bocht.

Kuip

Kuip is nog eigenlijk zeer goede staat, als je bedenkt dat dit 20 jaar oud polyester is. Toch is er veel aan gedaan. Er zitten scheurtjes in de bovenkant. De onderkant is hier en daar uitgesleten, door de banden maar ook stoepjes en dergelijke.
Een van de eigenaren heeft de achterkant lager gemaakt. De reden is waarschijnlijk dat hierdoor de zijwindgevoeligheid minder is . Een andere Kalisvaart rijder (de enige die ik weet die nog een Kalisvaart bezit) heeft daar last van. Het past niet geheel naadloos. De keukenscharnieren heb ik verwijderd. Deze waren zo verroest, dat de klep moeilijk te openen was. Als “scharnieren” heeft mijn vader 2 dikke rubber ringen geklemd tussen twee plaatjes. Dit werkt erg goed. Om de klep dicht te houden heb ik uiteindelijk bij de Xenos een hele korte spin met haak gevonden. Deze houdt de klem precies goed genoeg dicht, zodat het niet rammelt en ik hem gemakkelijk kan sluiten.
in november 2005 ben ik over de kop gegaan met de fiets. Daardoor zijn het aantal scheurtjes in de kuip groter geworden. Ook deze zijn gerepareerd door mijn vader. Daarnaast heeft hij uren en uren geschuurd en geschaafd en een voor en achter lamp erin gezet. Hulde aan mijn lieve vader!!!! Ook is de kuip opnieuw rood geverfd en de binnenkant in de (grijze) grondlak gezet. Dat maakt het allemaal weer gelikt eruit zien.

RVS frame

Opvallende genoeg heeft het frame de jaren goed doorstaan. De assen van de wielen en de bijbehorende trommels zijn door velomobiel.nl vervangen (ongeveer in 2004). Verder is er weinig versleten aan het frame. Door mijn vader (en zijn lassende buurman) zijn de nokken voor de kuip aan de voor en achterkant opnieuw gelast, zodat aan de voorkant het draagvlak groter is, en de achterkant iets hoger komt, waardoor ik makkelijker de achterband kan oppompen.

Spatborden

Spatborden waren gemaakt van een canvas-achtig plastic. Deze heb ik verwijderd bij het schoonmaken. Bij de eerste plas merkte ik dat ze zeker nut hebben. Ook het achterwiel heeft geen spatbord. Een harde wielkast zou ideaal zijn. Dan is bagage ook veiliger neer te leggen (het eerste brood is al opgevreten door het achterwiel). Voorlopig is met vikuprop een provisorische spatbord gemaakt waardoor voorlopig geen broden worden opgevreten. De fiets kun je nu wel alleen aan de linkerkant vullen met bagage, want rechts blijft altijd een beetje open door de ketting.

Kettingbescherming

Nu loopt de ketting open en bloot door de fiets. Ik heb voor de trekkende ketting een vikuprop afscherming gemaakt, zodat de broek niet meer smerig wordt. Dit heeft geen weerstand en weegt bijna niks. De teruglopende ketting heeft een nylon kettingbuis. Ongeveer 10 cm langs het achterwiel loopt het onbeschermd.

Het vervolg aan reparaties is in voortschrijdende vorm terug te zien in mijn tedoenlijstje.  Ach, zo kan ik lang doorgaan lees Reparaties maar of bekijk de foto’s.

[nggallery id=5]

Daarna de [intlink id=”285″ type=”page”]bocht uit gevlogen[/intlink] en heeft Kali 4(!) maanden bij mijn ouders gestaan om gerepareerd te worden. Dat repareren is vooral door mijn vader uitgevoerd. Vanaf maart 2006 weer woon-werk mee gereden.

Veel dank verschuldigd aan de heren en dames van de ligfietsmailinglijst die met veel tips en raad me hebben geholpen.