Kali Blog (3001 tot 6160 km) juli 07 tot maart 09

Hier staat een overzicht van de ervaringen met Kali mijn overdekte driewielerligfiets, kortgezegd een Velomobiel of nog korter voor intimi een VM.

Aangezien ik 100 km per week rijd en dan alleen woon-werk, duurt het ongeveer 6 maanden voor de volgende 1000 km-cyclus. Ja, ik weet dat er mensen zijn die het 10-voudige rijden met een velomobiel, maar die hebben dan ook het 10-voudige of meer betaald voor dat ding. 😉

6000–7000: (maart 2009 t/m nog mee bezig)

30 maart 2009, 6160 km gefietst. Naar Amsterdam Sloterdijk (ongeveer)

Vrijdag naar CCB geweest voor de BHV cursus. Met Kali over de pont en langs de havens vlakbij de KIA en de Ford garages netjes voor de deur kunnen parkeren. Heen en terug 34 km en ik was geheel gelukkig. Terug ging snel, want veel wind mee. Wel is hiet fietspad naar de pont vanaf zaandam een ramp, of je hebt hobbels, of je moet in allemaal bochten rijden of door een industrieterrein. Die hobbels remmen zo’n ongeveerd bakbeest als Kali behoorlijk, maar als je dan ook nog een vijftal stoplichten heb op een stukkie van 6 km, blijkt dat je niet veel sneller rijdt dan gewone fietsen. In Zaandam bij de Lelie brug auto’s ingehaald en voor de rotonde een paar honderd meter heel hard op de rem, wat goed ging. Wel een beetje last van de bovenbenen, maar dat viel mee, ging ook weer de volgende dag redelijk over. Die pijn is er ook met een beetje hypotheek stress, dus niet noodzakelijk in verband met het fietsen. Afgelopen week ruim 80 km gefietst en ik merkte dat meteen aan mezelf. Lekker vrolijk en vol energie. Kijken of ik deze week weer een paar keer kan fietsen.

24 maart 2009, 6109 km gefietst. Rustig aan.

Gisteren “alweer gefietst”. Last van bovenkant been is erg wisselend. Het maakt eigenlijk niet uit of ik fiets. De zeurende pijn blijft ongeveer hetzelfde. Helaas ging fysiotherapie niet door deze dagen. Buiten dat het sporten heerlijk is, versterkt het ook spieren die de zeurende pijn zouden moeten verminderen. Ach, het goede nieuws zou moeten zijn, is dat fietsen de pijn niet vermeerdert. Als het goed is komt er een pakketje met korte cranks van Hans Wessels die ik kan uitproberen. Ben benieuwd of dat in mijn voordeel is. Het zitje zit goed. Nog meer goed nieuws.

5000–6000: (juli 2008 t/m maart 2009)

21 februari 2009, 5958 km gefietst.

En weer naar mijn werk gefietst en weer een rondje Engewormer (2 keer lullig weinig dus :). Maar we zijn weer op weg. Ook de stoel iets naar voren geplaatst, wat enig denkwerk vereiste en wat gezaag aan de steunpuntjes boven. Heb daarbij hevige twijfels hoe lang het scharnier zijn werk stabiel blijft doen. Nog geen 100 km verder en ik voel al flinke flex. Maar zo lang het gewoon wat flex blijft hoeft het niet erg te zijn en heeft Rembrandt Bakker zijn gehoopte wiebel billen zitting. Kijken hoe het ding de komende tijd blijft zitten. Ach, een beetje spanning in je leven.

(de 6000 nadert met rasse schreden. Hoop eind van deze week, of anders volgende week, met een een nieuw millenium te beginnen. EN DAT ZOU TIJD WORDEN) 😡

20 januari 2009, 5901 km gefietst.

Yes, weer een rondje gefietst gisteren. Nou, 2 rondjes Engewormer eigenlijk. En voldoende overtuigt dat lijf en leden een stukkie naar werk en terug kunnen volbrengen. Donderdag is de dag. Kijk er reikhalzend naar uit.

De zitting en kussen doen alles zoals gehoopt. Al vraag ik me af of het kussen stabieler aanvult als deze toch doorgestikt is. Ooit een keer doen. Geen haast denk ik. Daarbij is de zitting toch wat rechterop geworden dan ik verwacht had. Kijken of dat aangepast kan worden. Voorlopig ook een extra kussentje onder de billenpunten. Wat dus afdoende is, geen last te hebben.

Al met al een positief gevoel overgehouden. En dat is fijn na al dat gemor de afgelopen weken.

15 januari 2009, 5866 km filmpje uit 1984 met kali.

Ik geef toe dat het een kort stukje is, maar in dit nieuwsbericht van de ligfietsplaza staat een link naar dit youtube-filmpje waarin Kali in zijn oude vorm te zien is zo rond de 2 minuten.

Wel erg leuk als eigenaar om je fiets zo lang geleden oud te zien zijn.

10 januari 2009, 5866 km nieuw zitje en matje

link naar quest zitting album

Hieronder had je al kunnen lezen over de aanschaf van het Quest zitje. Omdat ik niet veel foto’s van de zitting op internet gevonden heb een sessie van de stoel van alle kanten. Nu is het ook geplaatst. Voor mijn doen een snelle actie. Zonder veel overbodig nadenken een hoop spullen bij mijn favoriete ijzerboer gehaald (Staphorsius in Koog aan de Zaan). Daarna aan de knutsel gegaan. Ik denk dat de foto’s voor zichzelf spreken (klik op plaatje hiernaast voor de gallerij). Zo niet dan hoor ik de vragen graag. De bevestiging aan Kali worden later gefotografeerd en zal ik tzt hier vermelden, natuurlijk.

Kort het voordeel van het zitje.

• Ten opzichte van mijn oude zitting is deze groter en beter gevormd naar mijn lichaam. Daarbij zit er een hobbeltje op de onderkant (zoek op Fuller) en is de onderkant minder gewelfd dan welk ander zitje (bijvoorbeeld Zephyr of optima, flevobike), wat zorgt dat je daar niet meer het zitje in mijn bil prikt.
• Het zitje is recht en recht gezet. En het zitje is iets lager geplaatst dan de vorige, wat in geometrie wat prettiger lijkt. Daarbij kan ik nu meer spelen met de hoek van het zitje.
• Het zitje is opklapbaar. Wat onderhoud makkelijker maakt en vervoer van spullen.
• Het is een Quest zitting van 2009 wat Kali direct een hogere status en hogere prijs oplevert …….. Dus. Of: de kosten van dit relatief goedkope zitje is ongeveer 30% van de aankoopwaarde van Kali. Zie voor die prijsverhouding maar eens een zitje te kopen in je Quest. 😀

Ventisit matje

Zelf gemaakt van caravanbed ondermatras (wat bijna hetzelfde is als die van rainbow of ventisit), dubellaags. Paar tips voor degene die dat ook zelf willen doen.

• Gekocht bij kamperwinkel.nl in de winkel, te Zaandam.
• Gebruik op het matje niet plakkend klittenband, dat naait een stuk makkelijker.
• Je kan bij de naaiwinkel extra sterk garen kopen en dat is sterk genoeg.
• Het matje is op de hoeken een paar keer afgehecht zodat het daar niet meer scherp is.
• Het matje is aan de achterkant genaaid, dus aan de voorkant geen naden. Ik had het mooi in een vormpje kunnen naaien, maar dat was en meer werk en meer hoeken die afgehecht moesten worden. Nu is het matje lekker universeel. Eventueel kan later een derde laag erin gelegd worden op plekken die dat nodig hebben.
• Het matje heeft hoogte ook als je zit, houd daar rekening mee met het plaatsen en kopen van je zitting. Je zitting wordt daardoor iets kleiner.
• Met het overgebleven stuk mat, heb ik de zitjes van de bakfiets bekleed. Dus nee, alles is gebruikt.

Totale kosten

• 90 euro en 6,50 euro verzendkosten voor de ziting
• 49 euro voor het matje (nu had ik hier 20 euro kunnen afschrijven op de bakfiets, maar ach kniesoor die daar op let).
• 3 euro voor het draad
• 3,50 voor het klittenband
• ongeveer 25 euro aan RVS en stalen en scharnier.

Totaal 177 euro

18 december 2008, 5866 km. Nieuw zitje in strijd tegen heupleed.

Eigenlijk is het helemaal niet zeker of de pijn in mijn rechterheup komt door het rijden in Kali. Maar ik weet dat het huidige zitje niet ideaal is en prikt in mijn bil. Dus die moest toch ooit vervangen worden. Dan kan ik dat beter nu doen, als de fiets niet gebruikt is. Wat trouwens ook weer bewijst dat hoe minder je rijd, hoe hoger de relatieve uitgaven zijn.

Eerste indruk van de stoel. Het zit (op de grond gezet, tegen de bank) goed, alles wordt ondersteund. Maar ik weet dat ik fietsend onderuit zak en dan is er een lang stuk waar de billen over kunnen glijen voordat je op een rand komt. En mocht ik deze rand opzoeken is het mooi afgerond. Dus de verwachtingen zijn hoog gespannen.

13 november 2008, 5850 km. Heupleed 🙁 .

Ach, na de knieen heb ik nu een rechterheup die opspeelt. Of het komt door het autorijden (paar lange ritten gehad), de bakfiets of een verkeerde afstelling in Kali is niet duidelijk. We gaan de fysio maar weer eens bellen.

20 oktober 2008, 5813 km. Knieleed 🙁 en Licht.

Iets anders op mijn zitje gaan zitten en dat lijkt een groot deel van de problemen op te lossen. Vervelende is dat ik nu een soort heup-spier-zeurpijn heb. Het is ook altijd wat. Het fietsen iets verminderd om spieren kans te geven te herstellen. Nu even herfstvakantie, daarna kijken of spieren voldoende ontspannen zijn voor een nieuwe fietsperiode tot de kerstvakantie. Misschien in de vakantie een langer stukje fietsen met een rustig tempo zodat spieren warm worden, wat in het verleden nog al eens hielp om ze te ontspannen. De woon-werk afstand van 12 km is net te kort om echt warm te rijden. Streven is nog steeds om 3 of 4 dagen van de 4 dagen te fietsen.

Het achterlicht heeft het begeven, batterij-gewijs. Want ik vergeet mijn licht uit te doen. Deze moet snel aangesloten worden op de accu. De knipperlichten trekken behoorlijk veel stroom/vermogen. Je merkt dat na een paar dagen met licht rijden de knipperfrequentie heel traag wordt, de felheid is hetzelfde, dat wel. Vervelende is dat de voorlamp nog wel een week zou kunnen, maar de knippers een nieuwe oplaadbeurt eisen. Ik ben op zoek naar led-lampen met minder vermogen die de 5 Watt lampjes kunnen vervangen. Toch weer led dus….. bijvoorbeeld deze: http://tinyurl.com/3lkcp4

29 september 2008, 5656 km. Knieleed 🙁

Langs de Manueel Therapeute geweest. Het goede nieuws is dat rug recht staat. Het slechte dat de rechterknie blijft opspelen. Deze week wil ik blijven rijden (beweging is goed). Vrijdag weer voor controle. Laat dan ook mijn knie bevoelen en bedrukken. Ik denk zelf dat het een combinatie van spanning en pezen is. Kijken wat zij er van vindt.

10 september 2008, 5551 km. Knieleed 🙁 en stuurtrillen opgelost 😀

Tegen mijn verwachting in gaat mijn rechterknie toch weer problemen geven. Een paar dagen al lichte pijn, niets om te verontrusten. Is zo weer over en dat mag ook van de fysiotherapeut. Maar vandaag na het fietsen toch een veel langer herstel die ook de nacht nog nodig heeft. Hopen dat ik morgen kan fietsen. Het ging nu immers al een paar weken echt goed.

Ander nieuws. Paar dagen geleden ketting gesmeerd en aandrijving-boutjes weer aangedraaid. Dat scheelt heel erg met snelheid en het stuur-trillen. Dat trillen op hobbelwegen. lijkt dus toch niet de geometrie te zijn, doch een boutje bij de stuurstangen die schreeuwt om loctite. Een van deze dagen maar eens kopen.

30 augustus 2008, 5418 km. Pinkers!!!!

Pinkers gallerij toevoegen.

De teerling is geworpen, na jaren denken, na uren tuttelen en solderen en proberen en verwijderen en maken, zijn ze er: De knippers, de pinkers de richtingaangevers. licht euforisch ben ik wel. 😀
Vanochtend naar Stephan gefietst en de fiets zo leeg mogelijk neergezet en direct de malletjes voor de pinkers (zijkant-knipperlichtjes van een Volkswagen Golf IV (en/of Polo, Passat…)) op de fiets geplaatst en afgetekend. Daarna met de dremel van mijn vader de gaten erin gedremeld. En dat is eigenlijk heel leuk en goed nauwkeurig te doen. Stephan hield zich ondertussen bezig met het kastje met alle electronica erin. Daarin zaten vooral een hoop tegenvallers. DE led-schakelaar, die oorspronkelijk in een plan van maanden geleden, bedoeld was voor led-knippers, kon na wij denken het vermogen van de 4 keer 5 watt lampjes niet aan en hield op met werken. Daarvoor nog een paar keer gedacht dat het boeltje niet werkte, maar dat bleek een accu te zijn die leeg was. Zo schoot de tijd flink op en uiteindelijk zat alles erin, maar knipperden die krengen niet. Na de lunchpauze kwam Stephan wederom met een geniaal idee om knipperregelaars van een brommer te gebruiken. Natuurlijk haal ik eerst een knipperrelais, wat dus niet te gebruiken is. Maar de tweede poging (dit keer door electro-master Stephan himself) bracht het regelaartje voor een TOMOS-brommer. En toen was het binnen een paar minuten gepiept. En zoals het betaamt hebben wij daarna nog een paar minuten gelukzalig naar ons werk in actie zitten kijken. En natuurlijk ophemelen.

Het voordeel van de deze lampjes is het grote oppervlak. Daarbij steken ze een halve cm uit, waardoor je ook bij daglicht een behoorlijke knipperlicht van verschillende afstanden ziet. Het nadeel (jawel die is er), is dat het geen LEDs zijn met een laag vermogen, waardoor ze toch flink wat stroom vragen (of was het nou vermogen). Waardoor de knippers een redelijk tot goed opgeladen accu verlangen. Hoe groot dit nadeel is, moet de toekomst uitwijzen. De foto’s vertellen de rest van het verhaal. Klik voor de foto’s op het kleine fotootje van Stephan in actie.

foto aanpassen in de link.

Zelfs een filmpje voor de levende beelden

27 augustus 2008, 5373 km. Achterwiel

Sinds de lakbeurt zit er achter een BA 50–406 buitenband. Dat was daar voor een 60 mm. En wat is nu grap het “sjimmien” is weer terug. bij hobbelweggetjes is soms het stuur niet te houden doordat de voorwielen als een gek heen en weer “trillen”. Goed het stuur vast houden is het devies, maar dat is nou niet bepaald een zekere oplossing.
2 dingetjes:

• iets wat niet meer is, valt niet op. Ik had het geen moment gemist, maar nu zie ik wat het verschil is van een andere geometrie. Grappig dat die ene cm precies het verschil is. Ik zit blijkbaar met de geometrie precies op het kantelvlak van sjimmien (hoe schrijf je dat?).
• ik vind het niet veilig genoeg dus ga op zoek naar een oplossing. Er zijn 2 simpele oplossingen. Achter en dikke band terugzetten en nu niet meer te hard opppompen (en hopen dat dat de reden is). Voor smallere banden plaatsen (40 kojaks of 50 mm HPV’s (die feitelijk als omtrek 40 mm zijn) of beide bandenwissels natuurlijk. Dat laatste geeft weer troubels met de kuip die dan te veel naar voren staat. een extremere oplossing zou een groter achterwiel zijn. Dus 24 inch of 26 inch. Maar dat geeft gigantische veranderingen met zich mee. Ik doe dan ook mijn uiterste best deze optie zoveel mogelijk niet mee te nemen in mijn overwegingen. Maar dromer en denker als ik ben valt dat nog niet mee.

Ander nieuws: Zaterdag gaan de knippers er in. Waarschijnlijk geen leds, maar VW golf knippers met 5 Watt lampen. Hee, er valt altijd wat te dromen en ik ben van Stefan zijn weinige tijd afhankelijk en dit is wat in een ochtend goed te doen is. Ik kijk er naar uit.

15 augustus 2008, 5237 km. Verfbeurt

gallerij verfbeurt toevoegen.

Afgelopen woensdag samen met mijn vader de laatste laklaag aangebracht. En toen was hij al zeker 50 euro in waarde gestegen (25 euro van de pot verf, maar dubbel door de schittering en het rood wat zo mooi staat). Maar nu ik hem vandaag ging ophalen (2 uur met trein en bus om van zaandam naar Graft te komen….) straalde de kuip helemaal.

Nog even de kap en bagageluik erop zetten, kwijl afvegen, beetje olympische spelen kijken en dan weer naar huis. Het bagageluik gaat steeds beter zitten, nu een manier met dikke elastieken, die er niet alleen netjes uitziet maar ook nog eens goed stevig afsluit en daardoor rammelen voorkomt. En ach, als je hier toch bent, kijk dan ook even naar de foto’s 😀

7 augustus 2008, 5205 km.

Fiets naar mijn ouders gefietst in Graft, waar mijn vader en ik ook de kuip geschuurd hebben en de scheurtjes en butsen gevuld met polyester. Daarna de eerste laag bootlak erover. Er zal zeker nog een laag verf volgen.

Tot mijn lichte schrik zag ik in de achterbant BA 60–406 een paar vette scheuren waar je de gele antilek doorheen zag. Dat is balen. Er mag maar 4 bar in en ik had er regelmatig 4,5 (of soms iets meer) in gepompt en dat is blijkbaar te veel voor zo’n dikke band. Dus weer “terug” naar de oude BA 50–406 en de teller weer ingesteld op 1580mm. Het goede nieuws is dat deze wel gewoon op 5,0 bar mag. Het slechte nieuws is dat ik me afvraag of het in snelheid scheelt, maar zeker het comfort zal verminderen. (foto’s volgen nog).

24 juli 2008, 5178 km. Almere en terug.

Mijn schoonmoeder zegt dat de hier genoemde kilometers niet in kilometerkosten mogen worden vermeld, boekhoudtechnisch. Ik doe het wel 😉

Afgelopen vakantie met de auto naar de natuurkampeerterrein de Kemphaan geweest. Halverwege de vakantie met de trein naar huis gereden en Kali naar Almere gefietst. Dat was uiteindelijk 57 km. Flink vaak verkeerd gereden en daardoor vaak moeten stoppen, maar uiteindelijk met een gemiddelde van 26 km/h (en krap 3 uur later) op het kampeerterrein aangekomen. Oh ja, vooral wind mee en een nieuw maximum van 57 km/h de brug naast de A27 naar beneden (met meer ervaring op die brug is dat record zeker te verbeteren, maar je gaat niet nog een keer naar boven……..). En nee 57 vind ik nog niet echt hard voor Kali, het ligt aan de berijder. Terugweg was een ander verhaal. Na Olga en de kids uitgezwaaid te hebben, me omgekleed, de camping betaald en Kali ingepakt, op weg gegaan. Dit keer alleen maar tegenwind en regen. Of motregen, of slagregen, of druilerig of dikke druppels, of even geen regen. Maar geen moment het gevoel gehad een droog hoofd te krijgen. De gelamineerde kaart van mijn huisomgeving bood uikomst. Die had ik onder de alu-bevestiging geschoven en schoof ik makkelijk naar achter, zodat mijn bovenlijf vaak afgeschermd was en daardoor wat minder koud. Echt nat word je meer van het zweet dan het hemelwater. En ervaren dat de psychologische afstand opgebouwd op de heenweg anders is dan de terugweg. Oftewel ik ging behoorlijk stuk toen ik door Oostzaan reed. Het lollige is dat het tochie nu 52 km duurde en ik ongeveer 2 uur onderweg was met een gemiddelde die iets minder dan 26 km/u bedroeg. Waarmee maar weer aangetoond is dat verkeerd rijden en veel tijd kost en je veel meer doet rijden. What else is new…..
Ben ik net trots over mijn tochie wordt ik keihard op de feiten gedrukt door Gerrit Schotman op de mailinglijst die een veelvoud in een fractie van de tijd volbrengt.

4000–5000: (februari 2008 t/m juli 2008)

22 juni 2008, 4963 km

Vandaag naar Cyclevision gefietst en gespeakerd. Errug leuk en genoten van het sfeertje en de praatjes over fietsen, fietsen en fietsen. Veel bekende gezichten, maar gelukkig ook onbekende. In het publiek, maar ook tijdens de races. Zo heeft Joke Wouters van 16 jaar voor het eerst een wedstrijd gereden. En dan meteen een 6 uurs rit en zeer netjes met een vrij constante snelheid ook. Geweldig hoor. En de strijd met Ymte en Hans, waar Ymte oververhit raakte en daardoor de wedstrijd verloor. Of de strijd tussen de gedeeltelijk ongestroomlijnden Niels, Eric en Bernard, die in de laatste 20 minuten beslist werd door een waanzinnig sprint van Niels. Die 48 km/h over de laatste rondjes was zelfs Bernard Boehler te veel. Geweldig. Of die Hielke (met vader) Engeltjes van 12 jaar die daar 6 uur op de RAR zat te racen. Wat moet die goed slapen vannacht zeg. En wat heeft die te vertellen maandag op zijn school. Of Walter Hoogerbeets die in een paar seconden met zijn gezang iedereen weet te verrassen. Ach, ik vergeet er velen, maar het was echt ontzettend gaaf dagje bij de races.

Ook erg goed voor het ego waren de gesprekjes met en over Kali. Leuk om Mark van Gorkum weer eens te spreken en de belangstelling van Theo van Goor en andere mensen die spontaan vragen stellen.
Heenweg een mooie route uitgestippeld en om 7:30 vertrokken. Tot de Hempont is dat goed gegaan. Vaak reed ik op de weg ipv het fietspad, omdat het nog zo rustig was op straat. Maar in plaats van de handige route over de Isabel Allende laan, was ik opeens op de Overtoom. Het uitzoeken kost wat tijd, maar uiteindelijk toch het Velodroom weten te vinden. Terugweg had ik een Marcel-Marcel als leidraad. Marcel Wijkstra reed in zijn zeer verse Versatile met sponsoring met mij mee. En dat scheelde een hoop gezoek. Hij wist de weg, want rijdt daar dagelijks woon-werk. Nu met pont toch de 22 kilometer in 1 uur naar huis gekomen. Dat is niet verkeerd, vind ik zelf.

17 juni 2008, 4853 km

Het gaat geweldig fiets gewijs dan. Voor mijn doen fiets ik veel en regelmatig naar mijn werk. Daarbij ga ik aanstaande zondag nog naar CycleVision fietsen. Dat wordt vroeg opstaan, want ik moet ook speakeren bij de wedstrijden.

11 juni 2008, 4803 km

Gisteren op weg naar huis een ommetje gemaakt en bijna van het fietspad afgstuiterd. Ik was op jacht naar een racefietser die een paar honderd meter voor mij fietste. Ik reed op een fietspad langs het spoor op weg naar Oostzaan (midden op het plaatje staat het fietspad). Mooi fietspad maar wel hobbelig. En ik had wind mee. dus tussen de 35 en 40 lag de kruissnelheid van dat moment. Een paar hobbels waren echter dusdanig en achter elkaar dat Kali heftig met 1 kant begon te stuiteren. Waardoor ik bijna de macht over het stuur verloor (die ik vrij losjes vasthield). De meiden op de fiets die me tegemoet kwamen moeten een moment een vliegend projectiel hebben gezien, als ze niet intens met elkaar aan het beppen waren. Volgende keer daar iets minder heftig Rissen ;).
Wel een bijzondere ervaring en ik weet weer waarom velomobielbouwers vering op hun fietsen bouwen :P.

26 mei 2008, 4612 km

Vorige week fiets-gewijs een top week gehad. Alle vier de dagen gefietst en vaak met een kleine ommetje. Deze week ook een streven veel te fietsen. Wat een goede afwisseling is met het nakijkwerk van het biologie examen (vanaf morgen).

19 mei 2008, 4511 km

tanden des tijds gallerij toevoegen

Dat Kali een oud wijf is mag duidelijk zijn. En dat het tijd wordt voor een volgend make-over ook. Kijk en huiver naar de plaatjes door op het plaatje te klikken. Het ergste was dat een leerling riep: “Dat ding valt uit elkaar van ellende.”
De zomervakantie moet polyester en verf brengen. Ik zal dat wel moeten aanbrengen, vrees ik.

14 mei 2008, 4470 km

Vakantie gehad en helaas niet veel kunnen fietsen. Wel begint het ommetje zoals vermeld op 21 april, favoriet te worden voor de terugweg. Vooral met het mooie warme weer als vandaag. Het rijd niet snel, is om en je moet vaak stoppen voor verkeer, maar is gewoon erg mooi. Tja dat wilt ook wat. Gisteren reed ik langs de purmerringdijk toen aan de andere kant een wielrenner en iets daarachter een wielrenster reden. En zij reden hart. Met 40 km/u kon ik gelijk opblijven. Helaas is de overkant een betere weg dan mijn smalle fietspad met tegen- en meeliggers, dus lopen ze uit. Grote waardering van mijn kant. Vooral voor die vrouw die met een racefiets met MTB-stuur de wielrenner weet bij te benen. Ik neem mijn verlies (en bedenk smoesjes) en vervolg gelukzalig zwetend in mijn broeikasje mijn weg.

21 april 2008, 4370 km

Een heel mooi omweggetje gevonden. Eerst naar het noorden van Purmerend, dan langs de purmerringdijk richting Ilpendam, om daarna over het NoordHollands kanaal en Purmerland naar huis te fietsen. Niet erg veel om, dus zal ik vaker gaan rijden.

Nu een vreselijke rugpijn en die gaat niet weg van het fietsen (gewoonlijk wel). Toch maar weer naar de kraker?

8 april 2008, 4227 km

Afgelopen donderdag naar de tandarts. Dus ‘s ochtends eerst naar school, daarna via west-Graftdijk naar Krommenie, tanden verbouwen (geen foto’s volgen), eten bij mijn schoonouders en weer naar thuishaven Zaandam. Een dagtocht van bijna 50 km. Ik en Kali waren blij. Morgen weer fietsen.

27 maart 2008, 4148 km

Big Apples zijn ongelofelijk. Na 4 weken niet oppompen zijn ze nog steeds goed genoeg op druk (4 bar). Je zou er bijna lui van worden. 😀

Gisteren het draadje van de km-teller opnieuw gesoldeerd, was losgegaan. Daarnaast het beloofde extra gat in de bevestiging van de kuip vooraan.

25 maart 2008, 4097 km

Kali is weer gemaakt. Rene heeft een snelle las uitgevoerd. Als slimmigheid had ik de buis scheef vast laten lassen zodat de kuip nog rechter zou zitten (zie ook eerdere berichten over scheve crankstel). Maar helaas te voorzichtig schuin gedaan, dus slimmigheid werkt niet helemaal. Morgen op mijn werk nog extra gaatje in de kuip boren. Want in principe rijd ik morgen weer. Lijkt me leuk in regen, sneeuw en een zacht windje.
Als dank voor de lasserijtjes van Rene laat ik er binnenkort stickers van zijn bedrijf erop plakken. Daarmee zullen de ideeen over bestikkering gaan vervallen. Ach, je kan niet alles willen hebben.

Een ander project waar geen einde aan lijkt te komen zijn de knipperlichten. Stefan is bezig alles aan elkaar te solderen. Volgende week gaan we die in Kali plaatsen. Het worden dan geen SMB-lampjes maar oranje High-power leds. Hoe het eruit ziet weet ik niet, maar Stefan klonk heel enthousiast :D. Daarmee hoop ik Kali nog meer af te maken. Als ik het Kalf uitrij is er een afslag die zich erg leent voor knippers, dus gebruiken zal ik ze zeker. De vorige (nooit gebruikte) knippers en de knipperleds zijn inmiddels gesloopt, samen met alle bedrading. Ik beloof foto’s als het zover is (en ongetwijfeld een melding op de mailinglijst van ligfietsers).

11 maart 2008, 4047 km

Vorige week donderdag halverwege terug moeten rijden naar huis omdat de voorste ophanging van de kuip bijna doorgescheurd was. Helaas is Rene op klus tot eind van deze week, dus geen snelle las en rijden maar ):
Hopelijk kan ik vrijdag even bij hem langs. Vraag ik meteen of hij het steuntje wat rechter zet. Elk nadeel heb zijn voordeel.

3 maart 2008, 4037 km

Vervelende discussie op mijn werk over een oud onderwerp: zichtbaarheid. De bewuste docent hing bovenop de stelling dat ik niet te zien was en of ik wel een vlaggetje had. Helaas zater er geen argumenten ten grondslag waardoor het een welles/nietes discussie dreigde te worden. Ik bedenk me nu pas, dat de vraag het bewijs is dat een vlaggetje niet belangrijk is. Als een vlaggetje zo veel zichtbaar is, hoe komt het dan dat de afwezigheid van het vlaggetje niet opgevallen was? 😕
Nou ja, morgen lekker naar mijn werk fietsen met defecte voorlamp en nog geen knipperlichten. Je moet je collega’s toch op een of andere manier ter wille zijn 😛

26 februari 2008, 4037

2 tochies gemaakt in de afgelopen week. Eentje langs landsmeer en het twiske. Een ander een soort “trainingsrondje” (lees: frustratieafreageersprintje). Eerst windmee naar Purmerend en daarna windje tegen terug naar huis. De heenweg ging met snelheden van 40 of hoger (wow-ervaring) en een kruis van rond de 37 km/h. Even foutgereden en terug steeds toch nog boven de 30 (net aan hoor). Uiteindelijk gemiddeld 30,9 km/h wat ik heel snel vond. Vooral een paar honderd meter 48 rijden vond ik geinig.
Vandaag met Daan samen in Kali naar het winkelcentrum geweest en een kijkende mijnheer verteld over Kali. Nee, niet zelfgebouwd, 24 jaar oud, nu rijden er steeds meer, etc. Vriendelijke man, daarna vulde ik Kali weer met de boodschappen en Daan op schoot. We reden toch nog 27 (dat kon ik in ieder geval net aflezen over de schouder van Daan). Daan zei: “hard he” Ik zei: “ja, nou”. Maar vooral zat ik te genieten van die flinke kerel van drie.

3000–4000: (juni 2007 t/m februari 2008)

8 februari 2008, 3963 km.

De pinkers komen steeds dichterbij. Stefan dacht even zijn knipper-led te installeren, maar helaas moeten alle 24 leds parallel gesoldeerd worden. Dat is nog even een klusje. Daarbij kiezen we ervoor nieuwe leds er in te plaatsen op een printplaat (en die printplaat hoeven we niet zelf te maken, want die komen uit een A6/8, dus vandaar dat plaatje hieronder :D).
En nee, ik fiets nog steeds nog niet.
(edit: km-stand gewijzigd, het blijkt dat ik in mijn hoofd iets andere stand had dan de werkelijkheid…..)

27 januari 2008, 3963 km.

Dat er relatief weinig gefietst wordt met Kali is nu ook in de buurt opgevallen. Een mijnheer hier in de buurt heeft bij ons aangebeld en gevraagd of tie te koop is, want er werd niet veel mee gefietst. Dat deed me 2 dingen bedenken. Kali is toch nog wel aantrekkelijk, blijkbaar. Wat zou Kali nou eigenlijk moeten kosten mocht ik hem verkopen. Oftewel wat is zijn waarde? Ik denk zelf dat de aanschafprijs en de aanvullende verbeteringen (dus geen onderhoud) een aardige indicatie geeft. Ik schat dan ongeveer 900 of 1000 euro. Dan moet wel alles werken, zoals de pinkers, etc 😀 Maar of dat nou een hard getal kan zijn?? In ieder ben ik overtuigd dat Kali in het huidige overvolle velomobielenveld geen verkooptopper zou zijn, of de nieuwprijs van Kali klonen moet zeer laag zijn (onder de 3000 euro met achtervering, maar zonder voorvering en substantieel licht, bijvoorbeeld rond de 25 kilo). Maar dan is de investering in een nieuwe kali-kloon met een verbeterd frame en kuip waarschijnlijk nimmer terugbetaald.
Maar toch. Mocht iemand dit lezen en mijn droom wel ziet zitten, verstand heeft van lassen, ontwerpen en vervaardigen van een polyester kuip, met mij in overleg wilt, dan denk ik dat ik zo gek ben mee te gaan. Niet in een bedrijf, maar het vervaardigen van 2 kali-klonen. Al is het alleen al om te zien of de dingen die ik bedenk ook echt kunnen. Kunnen zien dat wat je bedenkt ook echt door jezelf bereden gaat worden. Wat een geweldig idee zou dat zijn. Ja, daar offer ik graag Kali voor op (zodra kali-2 klaar is…..).
En het fietsen? Ach Kali en ik willen wel, maar de griep heeft me zwaar te pakken gehad en ik ben langzaam in energie level herstellende. Ik denk volgende week nog niet te kunnen fietsen, misschien de week daarna weer rustig proberen en weer verder opppakken. Frusterend? Ja, maar de realiteit.

27 januari 2008, 3963 km.

Ziek 🙁 Zo kom ik nooit aan mijn volgende moeizaam bij elkaar gefietste millenium.
Spannend! Stefan belt om te vertellen dat zijn knipperlichtprintplaatje werkt. Die gaat hij vrij snel installeren en dan knipperen de knipperlichten eindelijk. Het spannendste is of ze genoeg licht geven bij daglicht.

13 januari 2008, 3906 km.

Bevestiging rechtsachter weer kapot, die ik zelf had “gerepareerd” (zie 14 november, 3436 km). Toch nog 500 km gehouden. Rene van rvsservice vind eigenlijk dat het een wonder is dat het orginele steuntje het houdt. RVS kan niet goed tegen trillen, dan gaat het scheuren, zegt ie. Toch heeft hij hem weer gelast 😉 Eigenlijk vindt hij dat het gehele frame aan vervanging toe is….. Dat moet maar even wachten. Toch zet het aan het denken. Want hij heeft wel gelijk dat het frame aan oude en nieuwe lassen aan elkaar zit. En een nieuw frame opbouwen zou veel mogelijkheden bieden. Vering achter (voor is toch echt te ver van het M5 idee af), een lager frame bij de zitting, nettere geleiding van de ketting. De achtervering kan dan zo geplaatst worden dat de ketting veel minder makkelijk tegen de vork aanzwiept en hetzelfde geldt voor de achterband. En de bevestiging aan de kuip kan mooier gemaakt worden, zowel voor als links- en rechtsachter. Nou ja, als Rene het ooit rustig krijgt, dan zal ik het wel vragen. Of als het skelet echt versleten is…..

5 januari 2008, 3836 km.

Stefan heeft een knipperled gesloopt en daar de knippertransformator uit gehaald. Deze heeft hij aangesloten op een paar leds et voila. Het knipperen lijkt te werken. Test gelukt, nu kijken of het ook werkt met de SMB-leds die al in de fiets zijn geplakt. En wanneer dat gaat gebeuren is nog niet bekend…..

1 januari 2008, 3836 km.

Gisteren een heerlijk stukje gefietst. Een rondje, een tochie, dat soort nutteloos gedraai om je huis. Maar oh zo lekker. Voor de plaatselijke kenners: Zaandam. engewormer, spijkerboor, de Woude, en langs het kanaal terug naar zaandam, om via wormerveer en wormer en wederom Engewormer weer terug te komen fietsen naar mijn huis in ‘t Kalf.
Het tempo lag voor mijn doen aardig hoog (tussen 30 en 36, met een piek van een paar honderd meter na langzame opbouw tot 40 km/h). Alles gefietst zonder te forceren. Me voorgehouden dat het fietsen en niet de afstand of snelheid het voornaamste was.
Voordat ik vertrok het spiegeltje, gekocht bij vm.nl aan de rechterkant geplaatst. Het scheelt een beetje. In ieder geval geen dooie hoek meer, maar wel nog steeds worden de spiegeltjes maar half gebruikt, doordat de onderkant tegen de achterpunt van Kali aankijkt. En ach, het goede idee komt vanzelf boven drijven 😀

Vandaag overlegt met Stefan over de knipperlichten. Het knipprrelais die vm.nl aanbiedt heeft minimaal 1 Watt vermogen nodig. Dat hebben de knippers bij lange na niet. Dus er moet een list verzonnen worden. Stefan denkt dat hij het kan oplossen met een transformatortje uit zo’n knipper lampje. Hij gaat meten en denken en solderen en testen. Ik wacht gelaten af.
Af en toe lijkt Kali op een sociaal netwerk op zich. Mijn vader voor het verfen, Stefan en ik voor de verlicting. Gerard voor electronisch advies en Rene van rvsservice.nl voor de nodige lasjes.

24 december 2007, 3804 km.

Vandaag naar vm.nl geweest om de mango van Edwin op te halen. De kali op het dak. Mijn vader bracht de auto terug. Wij lekker fietsen naar huis. Geweldig. De foto’s zie je door op de foto te klikken.
Uitgebreider verslag op googlegroups.

6 december 2007, 3610 km.

Gisteren snel gefietst op de heenweg. Met een windkracht 5 tot 6 windmee (rechtsachter) kon ik lang rond de 40 km/h. Daarna langs de dijk en wind mee zelfs rond 46 (topje 48) en dan de dijk op denderen. Wat is het leven dan super zeg. En dan die stille fiets die geruisloos blijft gaan. Waanzinnig.
De terugweg wat zwaarder met dezelfde kracht wind tegen. Toch nog rond de 26. Ik merk dan wel dat knieen duidelijk meer belast worden. Souplesse is dan niet mogelijk, dus kwamen er kleine pijntjes. Gelukkig niet ernstig en bij uitstappen was het al weer weg. Mooi zo.
Vandaag aan de hand van de weersberichten op teletekst besloten om niet te fietsen. Wat een spijt zeg. Wel regen maar amper wind (windkracht 4 hooguit). Dit ritje had ik graag willen maken. Volgende week nieuwe kansen.

28 november 2007, 3560 km.

‘s Ochtends vroeg 8:00 uur. Stille en vlakke weg naar mijn werk. Zo goed als geruisloze fiets en het zachte zoemen van de banden. Echt genieten!

15 november 2007, 3464 km.

Voorlamp floept aan en uit. Steeds na een paar minuten. Gelukkig vanochtend een reserverlamp meegenomen. Deze heb ik op de terugweg vastgetaped op de kuip. Maar eens op de mailinglijst vragen naar een oorzaak. Er waren veel electronische genieen rond op de lijst.

14 november 2007, 3434 km.

Op weg naar huis loopt het achterwiel aan. Tas even rechtleggen? Nee dat is het niet. Wat dan wel. Oh, kijk het steuntje rechtsachter van de kuip is afgebroken. Snel terugduwen naar school en gelukkig kan ik in de werkplaats. Na even zoeken vind ik ook nog een beugeltje. Niet RVS maar staal, maar na 2 keer boren past het. En het is nu iets hoger gemonteerd dan daarvoor en dat geeft het achterwiel weer iets meer ruimte. Een win-win sitautie zullen we maar zeggen. Het houdt de gehele terugweg, dus de reparatie is geslaagd 😉

7 november 2007, 3332 km.

Vandaag weer voor het eerst naar mijn werk gefietst met Kali. Rijdt super. De ketting is mooi geleid (druk op thumb voor foto van “inventieve verschuifbare” oplossing) en de zitting zit weer op zijn oude plek maar nu met ibiliet als kussen, wat mijn billen redelijk dempt. Idee via een discussie van de mailinglijst. Die billen zijn nog een probleem, omdat ik op het uiteinde van de stoel zit en vrij rechtop, wat een drukpunt op een klein oppervlak oplevert. Maar het gaat.

Nog jammerder is, dat ik te enthousiast door de bocht bij een stoplicht in Purmerend reed, waardoor ik omviel. In Purmerend bij het postkantoor heb ik een stoplicht die altijd rood
is, maar nu niet. Dus hangend in de fiets de bocht nemen om de weg over te kunnen steken. Dat was iets te optimistisch. Of ik heb een stoeprandje gepikt, of ik nam de bocht te krap maar binnen 2 meter lag ik op zijn kant en schuurde nog even verder. Licht geschrokken stapte ik uit (klep gaat niet makkelijk los). Leuk om te zien dat er direct mensen om je fiets heen staan om te helpen. Hulde aan de Purmerenders (of bezoekers). Drie of vier keer moeten uitleggen dat ik niets had, maar de fiets wel wat huid verloren had.

De schade is vooral lelijk. De zijkant die over straat schuurt is flink beschadigd, echter geen schade aan wielen of aandrijving. Ik had niets, buiten grote schade aan het ego (vrij snel gerepareerd). Toch tevreden over de helm die Kali heet. 😀

31 oktober 2007, 3332 km.

Ik ben met Edwin Mango en Quest wezen kijken. Samen een stuk door de Flevopolder gefietst en dat was errug leuk. Edwin twijfelde nog een paar dagen, maar heeft toch een mango besteld (en ontvangt die al eind december!!) Die gaan we samen ophalen. Kijk er nu al naar uit.

26 september 2007, 3300 km.

Bil doet dusdanig pijn dat ik besloten heb een weekje niet te fietsen. Erg moeilijk vol te houden aangezien het regent en dan is het juist leuk om te fietsen. Maar eerst moet die zitting recht. Of de zitting die ik gekocht heb (een HP velotechnik zitting, beetje M5 achtig met een ruggewervel-gleuf) er in zetten. Dat laatste kan als voordeel hebben dat de reden van de bilpijn (de rand van de orginele zitting die nu erg rechtop staat) niet meer aanwezig is. Nadeel kan zijn dat mijn rug de vorm niet accepteert. Het gewelfde zitje zoals nu is voor mijn rug erg goed.

10 september 2007, 3242 km.

Zitje zit scheef daardoor rechterbilpijn. Weekje niet gefietst, maar vandaag weer woon-werk.
Met wind mee en opgepompte banden ging het lange tijd boven de 40 en daarna (binnen meer bebouwing) boven de 35. Jiha.
Bij de Lidl een fietstas gekocht (linker van het plaatje) en dat vergemakkelijkt het plaatsen van de schooltas (bovenop) en het slot (in de zijkant) of de kleren (andere zijkant) ontzettend (vreselijk zo’n zin met allemaal haakjes 😉 ). Het mooie is dat de linkerkant, waar de ketting loopt nu ook bruikbaar is. Nog een voordeel is dat zware spullen die op de grond lagen, de kuip niet meer scheef trekken, waardoor het achterwiel aanliep in de bochten. Nu loopt het achterwiel minder aan.

Nog meer gekocht: een simpel achterlichtje (bij de action voor 2,19 euro) ipv de reflector aan de achterkant. Om het gat van de missende achterlamp op te lossen. Ooit hoop ik dat er een echte achterlamp via de accu komt. Maar daar kan ik nu de tijd voor nemen.
Nog meer gekocht: Een drinksysteempje (bij de kruidvat voor 1,50 euro), voor de heb en voor de vorm vandaag gebruikt.
Waarmee maar weer blijkt. Hoe minder je fietst, hoe meer je gaat pimpen. Fiets wordt er alleen maar zwaarder van….

24 augustus 2007, 3151 km.

Gisteren naar mijn werk gefietst en vandaag een tochtje gemaakt (heen en weer naar kennissen, 53 km). En ookal zijn er nog kleinigheidjes die verbeterd moeten worden en grotigheidjes die echt gedaan moeten worden, toch heb ik heerlijk gefietst. Vreemd genoeg reden alle wielrenners me tegemoet, dus ik heb niet een referentie kunnen krijgen of de km-teller goed is ingesteld. Ik vermoed van wel.
Knieen vonden het lang genoeg. Die hebben rust nodig. De rest van het lijf heeft de conditie van een luiaard, maar schreeuwt al: “Morgen weer?” 😀 Dus niet. Maandag maar eens kijken wat de staat van de gewrichten is op mijn eerste werkdag na een lange zomervakantie. Dat is nog het grootste nadeel van vakantie, dat je niet woon-werk fietst.

3 t/m 21 augustus 2007, 3073 km.

gallerij grote reparatie toevoegen.

Foto’s kun je zien door op het plaatje te klikken. Groot onderhoud. Maar met bumps en kleinigheidjes. Hier een overzicht van alle dingen die langskwamen.

• Stoeltje verschoven, waardoor kettingloop moet veranderen. Trapas is versleten (lagertjes), maar de trappers zitten muur vast. Even een pignon vervangen betekent dat ik moet wachten op de pignonsleutel die ik had uitgeleend. Is er nog goed nieuws? Ja, de bestelling van fietspunt.nl was razendsnel in huis. Zit nu af te wegen of de vervanging van de trapas ook vergezeld zal doen gaan van 155 mm cranks van alligt.nl. En de BA’s zien er fantastisch uit op de fiets. Zo’n Big Apple 406–60 is echt dik, lijkt wel een brommerband.
• De crankas was een heel geduvel om die er uit te krijgen. Uiteindelijk met veel kracht de vastgelaste(?!) lagers eraf geramd. Toch zonder fietsenboer geregeld…. 😀 Van de crank was de schroefdraad versleten dus die is met geen mogelijkheid van de as af te halen. Van de crankbuis zijn de lassen afgezaagd en gevijld. Het wachten is op de bestelling. De inperstrapas er in geramd. Gaat wat lastig met een fiets met vaste crankbuis. Je legt de crankbuis niet even op een workmate… Dus met klemmen aan de gang en ik denk dat het goed zit.
• Alligt is niet goed te bereiken. En ik vraag me af of ik een kortere crank moet wagen terwijl de noodzaak er niet perse is. Dus wederom bij fietspunt.nl een bestelling gedaan voor een crank 170mm en een inperstrapas en wat kleinigheidjes. En die kleine cranks kunnen altijd nog. De cranks van Fietspunt.nl blijken geen steek van 130 mm te hebben :x. Overigens verder goede service, probeerden er alles aan te doen mijn fout goed te maken. Uiteindelijk was het sneller om bij de plaatselijke fietsboer een crank te kopen. Helaas moest ik deze uitleggen wat de steek van een crank was …. Dirk Visbeek in Krommenie. Ik nodig je van harte uit deze winkel te mijden.
• En oh ja, een geweldige duik in mijn “spulletjes en dingetjes van oude fietsen die ooit van pas kan komen” levert mij een oud onderdeel op van de 50/50, die totdat ik de juiste plek bepaald heb, geweldig kan dienen om het geleidewieltje op zijn plek te houden. Het blijft goed zitten, maar heeft flex. Dus als ik tevreden ben en rvsservice tijd heeft, de oude as laten verplaatsen. Deze heb ik gedeeltelijk weggezaagd en daarna weggebogen. Raak ik hem niet kwijt.
• km-teller geïnstalleerd. Dat is mooi zeg. 1 tellertje, lekker overzichtelijk midden op het stuur.
• in afwachting van de bestelling (grrmbl, juist die extraatjes hebben een langere levertijd :x) de versnellingskabel iets ingekort en van nieuwe busjes voorzien. Deze busjes waren geheel opengescheurd door de kracht van de kabels. Nu kunnen ze er vast wel weer even tegen. Ik weet tenminste nu wel waarom het schakelen af en toe verloopt en bijgesteld moet worden. Op de ligfietslijst wordt dit probleem ook gemeld. Ik heb blijkbaar goedkope kabels gekocht.
• ik heb een hevig tekort aan tiewraps. snel nieuwe gekocht.
• Samen met Daan kali in de Wash and Shine gezet. Wat glimt ie en wat zie je de krassen nu goed.
• Op een avond de lampjes gesoldeerd en draadjes vastgeplakt. toen ik de knipper-led in serie met de andere leds plaatste bleek deze heel veel stroom weg te vangen en dus wel knipperende leds maar heel zachties. Daarna parallel gezet, maar dat werkt ook niet (knipper-led knippert en knipperlichtjes niet). Nu weet ik het even niet meer en zoek een goede list.
• Bij de eerste testrit zonder kap lijkt alles geweldig te werken. Kan niet echt hard, want Daan mee op de fiets. Maar ik prijs me zelf trots en gelukkig.
• Bij de eerste testrit met kap moet de versnellingskabel iets bijgesteld worden. Dan klinkt het goed. De buizen lopen iets aan. Daar moet ik de geleiding nog aanpassen. De ketting loopt 1 keer van de voorblad maar dat is verholpen nadat ik de kettingbuis opnieuw gericht had. De fiets lijkt meer rechtuit te rijden. Het aandraaien van de moertjes lijkt echt geholpen te hebben. Ik weet niet of de nieuwe banden sneller of trager rijden. Nog geen referentie over een langer stuk. Daarbij kan ik niet garanderen dat de km-teller goed is afgesteld. De afsluitdeksel sluit verschrikkelijk slecht af en dat komt omdat de rand van de klep stuk gaat en dan er tussen gaat zitten. Wat tape doet wonderen, maar maakt het geheel niet mooier. Ik was de borgmoertjes van de voorwielen vergeten aan te trekken en gelukkig nam ik het geklingel van iets op de weg serieus (-; Rechtsvoor had geen borgmoer en was er voor de helft afgelopen. Gelukkig (2) had ik ook gereedschap en schroefjes meegenomen. Dus wel veilig naar huis kunnen rijden.

13 juli 2007, 3060 km.

Voor de laatste beurt (zomer 2007) is het volgende besteld bij fietspunt.nl (noem je zo’n dubbele punt nou ook een pleonasme?) gedaan. Voool verwaachting klooopt mijn haaart. In de vakantie lekker knutselen. Een aantal leuke keuzes gemaakt. Zo heb ik gekozen voor een 60–406 BigApple die achteraan komt, op de gok geen idee of het past in de achtervork. En om te voorkomen dat de eerste versnelling niet te zwaar wordt bij optrekken een 11–30 cassette besteld (ipv 11–28, die er nu op zit). Mezelf getrakteerd op een sigma bc1600 met cadansmeter, die de 2 tellertjes gaat vervangen. Wat weer ruimte geeft op mijn stuur. Kortom boeiende dagen komen mij tegemoet.

5 juli 2007, 3011 km.

Ander tellertje deed het meteen. Geen 5 minuten werk, door goede voorbereiding. Kosten vooralsnog 0 euries.

4 juli 2007, 3000 km.

Grrrmbl 😡

Op het moment suprême, is het tellertje van het stuur gevallen. En dus kwijt geraakt. Net nu ik me voorgenomen had om de volgende mijlpaal van 3000km te gaan toejuichen. Nu is de stand geschat.
Een dezer dagen een ander km-tellertje plaatsen. Heb gisteren een oud tellertje voorbereid, zodat het een kwestie is van draadjes verbinden en klaar is teller. Ook LARA van zijn Sigma BC1600 ontdaan, in de zomervakantie even rustig kijken hoe ik deze handig kan overzetten.