Even snel de gpx voor aanstaande zaterdag. DWL 4.gpx
Deze keer werd het een achtje. Maar er waren maar weinig die het rondje voltooiden.
Zooi shirts, broeken en jassen op een bank.
Maar het begint al een week eerder met een pakketje die naar mij gestuurd was. De shirts, jassen en broeken waren binnen gekomen. In een klein doosje zat een fortuin aan kleren. Ik heb ze eigenlijk maar een beetje laten liggen. Maar zaterdagochtend heb ik ze op naam op de bank gelegd. Dat zag er mooi uit. Even stress toen ik meer had van een bepaalde maat, maar slimfit en race lijkt ook heel erg op elkaar.
gelokt door de shirts hadden we een goede inschrijving. Helaas Had Piet Ka een aanrijding met zijn Alpha gehad , dus die moest naar Dronten. Johan was moreel verplicht om mee te rijden met Mooi Bennekom. Mark was wat ziekjes. Daarmee hielden we toch nog 10 fietsers over. Helaas werkte het lichaam van Jules niet mee, dus toen waren er acht. Als je Jules kent is dat een volstrekt logische aftreksom.
bij de bocht langs de snelweg. Degene die dit bedacht heeft, heeft geen velomobiel.
Maar acht is ook mooi. Na de briefing van meester Gert, gingen we op stap. Dat Jerry precies op tijd was, toen we buiten stonden, is traditie. Daarbij beginnen we pas als iedereen er is, dus feitelijk is niemand te laat. Zie ook https://recumbinati.nl/#r29, die mijn inziens ook voor toertochten geldt. Jerry verdiende bonuspunten door nog de moeite te nemen het DWL shirt aan te trekken.
Richting het Twiske
Via het Jagersveld langs een hele colonne honden reden we richting het Twiske. Alles ging goed, de lampjes knipperden, mijn motor deed het. Tot we het Twiske in reden. Daar stopte mijn elektrische aandrijving er subiet mee. Het bleek dat ik een verkeerd stekkertje erin had gezet, zonder goed te controleren. Nu is het voor een normaal mens een makkie, die afstand. Daarbij rijden we redelijke gezapig, doch niet langzaam. Voor mij was het een nieuwe ervaring. Al snel moest ik ritsen los en puffend en steunend ben ik achter de meute aan gegaan. Bij een oversteek snel mijn jas uit, maar eigenlijk was dat nog te warm. Dat terwijl de Karoo toch echt 11 graden meette. Mijn kap (een apart blog waard, dus later meer daarover), besloeg een beetje.
nog een keertje, omdat de strepen van de weg zo mooi reflecteren op de rode body van Torpedootje.
Kortom, de ronde was heroïsch
voor mij.
Dat terwijl Nico vrolijk uit Julianadorp was gekomen. Ik hoop ooit weer zo oud en sterk te worden als hij. 😉
De route liep mooi langs binnenweggetjes, wat weinig auto’s betekende. En om lang verhaal iets korter te maken, uiteindelijk kwamen we aan bij Nauerna. Bij de plaspauze (dat is heel normaal bij een gemiddelde leeftijd van 60 hoor!!) had Fred en George en ik het over ruitenwissertjes voor de vizier van de kappen. bij Nauerna pakt George rustigjes een ruitenwissertje uit zijn voorraad en zet die samen bij Fred op de kap van de DF. Als ik het goed begrijp vult George het gewicht aan met dit soort dingen, om het nog een beetje sportief te houden. 😉 Ik hoop ooit zo oud en sterk te worden als George om 20.000 km in een jaar te kunnen rijden…
Nauerna. Op de parkeerplaats.
Het eten in het havenrestaurant was zeer goed en Bert was zeer tevreden. De veganistische kroket, die ook nog plantaardig was, smaakte goed, zo kan ik bevestigen.
De tweede ronde van het achtje had vooral afstromers. Ik zou die middag nog naar Purmerend moeten en vond het wel even okay. George en Piet Ku zochten een route naar het noorden. Nico zou met ze mee gaan. Net als Bert en Jerry, die ook een route naar huis zochten. Bleven Fred en Gert over om de route af te maken.
Statiepotret in de kou bij Nauerna
Thuis gekomen voelde ik mijn benen behoorlijk. Maar nu ik dit schrijf lijkt het daaronder behoorlijk goed hersteld. En dat na 45 van 51 km zelf gereden te hebben. Ik ben tevreden.
Dat velen van de anderen vandaag tussen de 100 en 200 km hebben gereden kan me even niks schelen. Ik heb me kranig geweerd. De volgende tocht is volgend jaar!
