Kijken bij zwetende ligfietsers in Alkmaar

Op het chat groepje van de ligfieters in Noord Holland werd een plan gemaakt om te gaan kijken bij de indoor wedstrijden van de ligfietsvereniging. Deze keer zou het in Alkmaar zijn. Aangezien dat op fietsbare afstand is, ben ik die kant op gefietst in mijn DF XL.

Heenweg de keuze gemaakt om via Castricum en Limmen naar Alkmaar te rijden. Dat is leuk, maar het laatste stuk tot Alkmaar heb je best te maken met veel fietsers die langzamer rijden, het fietspad ruim gebruiken en geen idee hebben wat er achter hun rijdt. Met enige verzuchting blijf ik dan wachten. Soms probeer ik een vriendelijk kort toetertje. Het stukje in Alkmaar is dan weer heel erg kort. Het was wel grappig dat ik ingehaald werd door een auto op een weg waar ik keurig aan de aangehouden max snelheid van 30 reed. Met enige moeite haalde deze boomer in zijn SUV mij in. Om vervolgens in het bochtige stukje wijk mij behoorlijk in de weg te zitten.

Bij de wielerbaan stap ik uit en wordt door George vriendelijk begroet. De fiets veilig en warm in het halletje, ben ik keurig op tijd om de eerste fietsers de 4000 meter met vliegende start te zien beginnen. En ik weet weer wat mij heel erg eng lijkt. Rijden op een binnenbaan. De baan is nergens vlak en overal lonkt het veilige blauwe binnenrandje. Ik zie dat ik niet de enige ben. Maar daarnaast zijn er de anderen die met ware doodsverachting de bochten in duiken.

Dat geldt ook voor de velomobielen. De extra verlaagde Snoek van Arend-Jan is een opvallende verschijning. Met ongeveer 5 cm bodemspeling vliegt hij met 60 km/h over de baan. 30 lijkt me al vreselijk eng, laat staan twee keer zo snel.

Het criterium is bij de open fietsen leuk spannend. De wiskunde laat ze af en toe uitwaaieren va elkaar en daarna weer op een kluitje rijden. Ookal wijken de snelheden enorm van elkaar af. De eindsprint van Jasper is indrukwekkend. En dat zijn broer op het goede moment op de goede plek was om de sprint in te leiden is mooi mee genomen.

Bij de velomobielen is het niet spannend tot een kwartiertje voor het einde van de 45 minuten. Dan neemt Christian een sprint in zijn Alpha W9.2 (dacht ik) en haalt zo een halve ronde in op Boyd die tweede ligt. Maar Boyd weet hem aan het einde toch weer in te halen.

Leuk om te zien dat mensen letterlijk overal vandaan komen om te mogen racen op een binnenbaan. Duitsland, België en natuurlijk Nederland maakte het een internationaal evenement. Ook indrukwekkend als je hoort dat Boyd die zelfde zondag nog naar Assen gaat fietsen. En zaterdag naar Alkmaar was gefietst.

Terugweg ben ik braaf achter Mark en Gert gefietst. Het voelde als een mini DWL ritje. Bij de Woude rijd ik rechtdoor naar Wormerveer. Zij slaan af richting Spijkerboor. Met de wind in mijn rug waan ik me even een snelle fietser, die het zelf doet.

PS: maandag rijd ik op weg naar mijn werk het klokje op 10.000 km. Dat betekent dat ik 4000 km met deze fiets gereden heb. Ookal is dat niet geheel op eigen kracht, toch is het voor mij een hoeveelheid die ik al jaren niet in zo’n korte tijd gefietst heb.

2 korte video’s: