Aangemoedigd door de recenties op andere blogs heb ik met de oliebollentocht ook een vizier van velomobielonderdelen.nl besteld.
Het monteren was wat uitzoeken, maar gelukkig staan er een hoop op internet. Wim Schermer meldt op zijn blog ook uitgebreid over de vizier. Toch de eerste tijd niet de plakklittenband gebruikt, maar tape. Ach, een beetje blauw van de verf heeft dat wel gekost. 😉 Ik kon zo goed richten en uitproberen. Voor het spiegeltje geprobeerd maar achter het spiegeltje is toch mooier en effectiever.
Wim Schermer roemt de snelheidswinst bij snelheden rond de 30-35 km/h. Ik reed sneller, maar of dat door het schermpje komt is de grote vraag. Het is moeilijk te zeggen of dat wind, banden, of warmer weer is. Ik experimenteer ook veel met mijn houding, wat ook tientallen procenten scheelt. Zonder mijn aanpassingen rijd ik veel trager dan met (het verschil is <30 zonder aanpassingen en >33 met aanpassingen). Logisch natuurlijk, want mijn vermogen kan ik in een ideale situatie het beste overbrengen. Maar ik dwaal af.
Ik merk wel dat mijn mond en neus minder last van de wind hebben. Al mis ik meteen de wind in mijn gezicht. Comfort betekent ook minder beleving. Voorhoofd zit nog in de wind en windgeruis in de oren is ongeveer hetzelfde.
En nu het ding een half jaar oud is, komen er krassen op. De klittenbandjes laten met het warme weer los. Het spiegeltje is minder goed zichtbaar. Ik mis met vizier het rechterspiegeltje meer, maar dat kan perceptie zijn.
Samengevat ben ik nog niet overtuigt van de snelheids toename, noch van de wind beschutting. Wellicht zit ik nog iets te hoog om voordeel te hebben.
Voorlopig mag hij blijven, vooral in de winter een iets comfortabeler reisgenoot.
[slideshow]
Ben verbaasd over de aantal kilometers ,groot respect.