knieleed ontrafelt. Deel #5

In deel 3 staat een aardige samenvatting van wat ik geprobeerd, geconsulteerd, aangepast, etc in de tijd tot dit bericht.

Waarom een nieuw bericht? Omdat het tijd werd om weer eens wat te vertellen. Als mijn knieprobleem opgelost was, zou ik mij niet meer bewust zijn van mijn knieën. Zowel in mijn dagelijks leven, in de auto of op de fiets. Zover is het nog niet. Maar er zijn aardige verbeteringen en hoogtepunten die het vermelden waard zijn.

Hoe is het nu?

Kort: Veel beter.
Lang: Er is nog lichte zeurende pijn bij slapen, autorijden en fietsen. Maar bij het fietsen weet ik het op te lossen door bewust te rijden (later meer). Een combinatie van aanpassingen lijkt een grote stap voorwaarts te zijn. Bij het slapen is dat lastiger, autorijden zou ik gewoon minder moeten doen. 😉

Iets over geometrie van de mens en de ligfiets en meningen en feiten

Ik heb het er al eerder over gehad, maar scheef zijn is heel normaal voor een mens, maar niet voor een ligfiets. Het betekent dat mensen met een rug, bekken, of schouders, voeten die niet keurig volgens de boekjes gepositioneerd zijn, last kunnen gaan krijgen bij het rijden op een ligfiets. De stoeltjes die geproduceerd worden door de fabrikanten is dusdanig perfect recht, dat het misschien wel past (lengte gewijs), maar niet voegt. Je rug wordt gedwongen in een houding die het niet prettig vindt, je bekken moet opeens recht staan. En veel zittingen hebben dan ook nog van die mooie welvingen net boven je bekken (niersteunen). Die zorgen voor het laatste restje rechtlijningheid die je niet kan. En daaruit volgen een hoop problemen die resulteren in een vermoeide nek (pijn in de schouders), maar veel vaker pijnlijke knieën. Maar zitjes op maat maken vanuit de fabriek is logischerwijs geen optie. We zijn niet allemaal in de gelegenheid om een zitje te laten maken door het team van Velox2. Misschien dat gaaszittingen een oplossing zijn? Die heb ik zelf nog niet geprobeerd. Maar het is een idee voor de verkopers van ligfietsen om dit als alternatief aan te bieden bij lichamelijke klachten. Ook zou ik wel eens zo’n knobbel zadel willen proberen. Bijvoorbeeld op de Raptobike en veel lowracers.

Er is naar mijn idee nog een tweede onderdeel die zorgt dat knieën bij ligfietsen extra belast worden. En die komt voort uit het actief je been omhoog en recht moeten houden. Als ik op mijn ligfiets lig, vallen mijn benen vanzelf naar buiten. Op een gewone fiets heb ik dat niet. Mijn spieren moeten daar een extra inspanning verrichten. Hoe klein ook. Dit kan invloed hebben.

Ik heb op dit moment de volgende aanpassingen gedaan (in willekeurige volgorde):

1. Steunzolen: Die helpen om de voet tov de knie recht te houden. Aanrader (al heb ik ze nu vervangen door een eigen gebouwde versie die me meer variatie toelaat zonder dat ik steeds naar de podoloog terug moet, je mag zelf kiezen of dat luiheid of efficiënt is)
2. Klikpedalen: ietsje scheef gezet door bij de bevestiging van de klikpedalen aan de binnenkant iets te verhogen met een dun stukje coroplast/kanaalplaat (anderen melden dat ze dit met een stukje dun metaal doen).
3. Klikpedalen: Look pedalen icm Time Atac plaatjes geeft veel bewegingsruimte en lopen goed. Nadeel is geen zogenaamde freefloat. Het klikken gaat met een veer waardoor de schoenplaat tov de pedaal altijd in een rechte stand terug gedwongen wordt. Bij deze combinatie is echter die kracht nog kleiner als bij complete look combi of Time Atac combi. Nu rijd ik met Bepop pedalen (te koop bij velomobielonderdelen.nl), maar twijfel zelf of het voordeel tov mijn eigen idee groot genoeg is. Het nadeel zijn de grote en relatief snel slijtende schoenplaatjes.
4. Schoenen: Ik heb specialized Pro schoenen. Die passen mij het beste en geven behoorlijke steun.
5. Zitting: Ik heb een houten zitting van zephyr.nl gekocht. Deze heb ik naar eigen inzicht aangepast en gezaagd. Kort weg betekent dat voldoende steun bij schouders en heup/bil. Weinig steun rond de middenrug.
6. Zitting: naast bovenstaande aanpassing zit rechtsonder een extra verhoging. De zitting staat dus een paar graden scheef naar links. Dit komt meer in overeenstemming met de vorm van mijn rug en de houding van mijn heupen tov de pedalen lijkt daardoor steviger en logischer voor mijn knieën.
7. Oefeningen: om delen van mijn rug sterk te houden/krijgen en flexibiliteit in heupgewricht en rugdelen te verhogen, zou ik oefeningen moeten doen. Dit is absoluut mijn zwakke kant in mijn verhaal. Dit doe ik niet. Zou wel moeten. Anderen melden ook dat oefeningen goed ondersteunt bij de problematiek rond het fietsen.  Er zijn een aantal fysio’s of fietsspecialisten die ook ligfietservaring hebben. Als je een naam weet houd ik me aanbevolen. Ben ze kwijt geraakt. In ieder geval topvorm gedistilleerd uit de mailinglijst.
8. Olfen: Nou ja, beetje een buitenbeentje in dit verhaal. Maar vermeldenswaard. Mijn hoofd roept altijd HARDER, mijn lijf roept rustig aan. Nu heeft hoofd leukere ideeen dan lijf, maar minder wijs. Dus voor mij belangrijk om naar de signalen van mijn lijf te luisteren. En dat betekent rustig optrekken, genieten van de rit en niet stressen, hoge cadans, goed technisch geconcentreerd rijden, mooi ronddraaien met de voeten.

Perceptie in de ligfietswereld

Ik heb hier ook eerder over geschreven en ook een artikel in Ligfiets& laten plaatsen. Over het algemeen krijg ik 2 type reacties. De ene die strak ontkent. Dat zijn de ligfietsers die nergens last van hebben en niet de voorstelling kunnen hebben dat anderen dat wel hebben. Lastig mee discussieren.
De andere zijn bevestigingen, eigen ervaringen en oplossingen. En ondanks mijn kleine reikwijdte van mijn blog, zijn deze reacties van 30 á 40 individuen. Netjes in gmail of mijn blog opgeslagen (random in clusters…). Vaak roepen de reacties bij mij of de vragensteller nieuwe vragen op. Wat het leuk en interessant houdt. Ook tijdens afgelopen Cyclevision goede discussies hierover gevoerd. Nieuwe inzichten verkregen en gegeven.

Lange cranks, korte cranks?

Tot nu toe rijd ik met normale cranks van 175 mm lengte. Veel rijders zijn positief over het rijden met kortere cranks. 155 mm en zelfs 140 mm wordt genoemd. Mijn theorie is dat je door een mindere buiging van je knie, minder belasting hebt (hoe krommer de knie hoe hoger de belasting op pezen en gewrichten). Het logische nadeel is dat je meer kracht moet zetten om te rijden door de kleinere arm, wat optrekken met meer beleid vergt. Meestal rijden mensen dan ook met een hogere cadans.

Alligt.nl heeft beide in voorraad en ze zijn telefonisch te bestellen. Ik heb ze tijdens Cyclevision gekocht, maar nog niet in de fiets gezet. Waarom veranderen als het aardig goed gaat?

Conclusie

Ik ben een stuk optimistischer over mijn ligfietsleven in de toekomst. Wat nog tegen kan vallen is dat meer dan 10 jaar op de grenzen rijden wellicht een en ander beschadigd heeft. Maar dat zien we dan wel weer. Nu geniet ik van elk moment. En hoop dat nog steeds beter en minder pijnlijk te kunnen doen. Er volgt vast nog wel een knieleed bericht in de toekomst. Wie weet nog optimistischer als deze?

Comments zijn te lezen op questeen