Als er niets gebeurd wat ernstig is en de tochten weinig verheffend en zelfs de knieën doen wat ze behoren te doen met weinig pijn bij fietsen is er weinig te bloggen voor mij.
En ik had al een tijdje het idee om te laten zien hoe de staat van een 12 jaar ouwe quest is, toen ik toevallig een losse spaak in het linker voorwiel zag. Dat was het bekende topje.
De spaak was niet gebroken, maar door het velgspaakgat heen getrokken. En als ik verder kijk, is het niet de enige… En nog 2 gebroken spaken. Vaag draai ik aan het andere wiel en ja hoor, nog eentje gebroken. Het kwartier daarna zoek ik naar mijn spaaknippels en spaakringetjes, die ik op een handige plek heb opgeruimd. Niet gevonden….
Dus de fietsenwinkel in het kalf (Rema) bezocht. Kreeg er 10 van elk gratis mee….
En die gingen bijna allemaal op. 4 links en 4 rechts. Ik had alle spaken wel kunnen doen… Het uitlijnen lukt niet goed. Ik moet spaken aan draaien die nu nog vast zitten. Ik accepteer een slingertje van een paar millimeters.
De velgen zijn behoorlijk ver heen, dus ga de afweging smalle of brede velg maken. In de zomer eens voor gaan zitten. Bij zo’n oude Quest met smalle wielkasten is het wellicht verstandiger om smalle te plaatsen. Al vraag ik me af of het veel uit maakt in stuuruitslag.
De rest van de foto’s laten nog meer gaten en krassen zien. Nieuw is anders, maar het rijdt nog steeds geweldig. Ik heb nog nooit een snellere en comfortabeler velomobiel bezit als deze. 😉
[slideshow]
Pingback: Quest 1 verbouwen (149600 km) deel 1 | Quest nummer 1