Even een korte update over de soap die mijn knieën plegen te spelen met mij.
Net erachter gekomen dat een combinatie van trapas die iets verschoven is en anderhalf uur schaatsen op een schaatsbaan een maand geleden de optelsom was voor mijn huidige knieproblemen. Daar kwam ik achter door vandaag op natuurijs te schaatsen en direct de pijn versterkt te voelen. Het gaat deze keer om een aantal pezen aan de binnenkant van de knie en tussen de zijkant van het scheenbeen en de knie. ’s Nachts wordt ik wakker van de pijn, doordat de knieen op elkaar liggen. Overdag met lopen en zelfs rustig fietsen geen noemenswaardige last van.
Je kan de sfeer die ik thuis rond spreid enigszins voorstellen. Olga heeft me even naar boven gestuurd om af te koelen. En terwijl de sneeuwvlokken zelfmoordpogingen doen om ons huis heen, zit ik hier te knorren.
Komt wel goed heb ik nu wel heel vaak gezegd. Deze keer laat de afname van de pijn lang op zich wachten. Ik neem me voor de komende week een arts te bezoeken en een bepaalde vorm van therapie te aanvaarden. Wordt ongetwijfeld vervolgd….
Oh ja, het goede nieuws op ligfiets gebied is de Triker x3 die terug gevonden is. Deze was een paar maanden geleden gestolen voor onze woning. Blijkbaar wisten de dieven er geen raad mee en hebben ze hem in een paar struiken gegooid. Een vriend van me zag er kinderen mee spelen, die hem schuldbewust meteen heel lief aan hem gaven. Moraal van dit verhaal: “Een ligfiets is niet kwijt te raken als je hem jat. Beste boefjes, laat ze maar gewoon staan.”
Jammer Hans , van je knieen dan , sterkte met de pijn en therapie.
Dus ik kan m,n Mango gewoon zonder slot buiten zetten , hij komt toch wel terug ?
Dank.
Ha, nee. Helaas is de kans op joyriden met een velomobiel nog wel aanwezig. Maar een junk zal hem zeker laten staan. 😉
En je hebt natuurlijk nog die vriendelijke pappa’s, die hun kinderen je fiets laten zien, maar niet weten hoe ze het dekje weer terug moeten leggen… Daar is geen kruid tegen op gewassen.