Waterlandse liggers, 18 juni 2022

de route, waarschijnlijk nog een paar kleine wijzigingen.

Inschrijven voor de volgende rit kan op ligfiets.net. Deze is op 23 juli 2022

DWL juni.gpx van de tocht.

Zaandam, Westzaan, Uitgeest, Akersloot, Zuidschermer, Driehuizen (rust), Grootschermer, Graft-De Rijp, Middenbeemster, Zuidoostbeemser, Neck, Zaandam.

Het was eigenlijk een tocht als alle andere. Met de een deel oude garde, waar Dennis natuurlijk enorm gemist werd, maar ook “nieuwelingen”. Alexander op zijn wonderschone M5 CHR en Jerry op de Zephyr. Jerry heeft sinds februari een ligfiets, dus werd hij alsnog overladen met vriendelijke tips. Dat hij iets te laat was, was een onvermijdelijk onderdeel van reputatie, waarbij altijd 1 iemand de laatste is.

Er werd ondertussen gezellig gepraat op het kleine pleintje.

Uiteindelijk vertrokken we richting de Zaanse Schans (klikkerdeklik) en langs Uitgeest met de gebruikelijke ongeduldige racefietser, die ons toch echt wilde passeren op een fietspad waar zelfs een BMW rijder nog niet peinst in te halen (ok, ik overdrijf). Maar verder ging het goed dus was het geen punt van aandacht. Het was door het mooie weer wel druk op de weg, maar het gaf geen problemen.

George was een beetje teleurgesteld dat we hem rechtstreeks naar de pont van Nauerna brachten. Ik denk dat hij zich uiteindelijk kon verzoenen met deze kortere rit. Hij had een verjaardag in Haarlem.

Bij Heemskerk sloot Willeke zich aan bij onze stoet. Waarmee we compleet waren. Want zonder een vrouw zijn onze toertochten toch minder speciaal.

Bij Akersloot gezwaaid naar het huis van een vriend van mijn kinderen. Met een hint foto. En zij weten wat ik bedoel. 😉

En de prijs voor de traagste kaartjes automaat ging naar het pontje van Akersloot.

In Driehuizen konden we nog plekjes vinden voor onze fietsen. We moeten als club niet te groot groeien. Vooral met dit mooie weer zijn dit soort terrasjes erg vol. Dus weliswaar hadden we rust, maar was het niet rustig. Lex legde de hersenen van de serveerster bijna in een Gordiaanse knoop, maar ze redde zich er keurig uit. En een Bruine Kiekendief liet zien van wie de Eilandspolder echt is.

Mark had mij net uitgehoord over de recumbinati. En het mooie was dat bij vertrek van het café hijzelf een van de regels in praktijk wilde brengen. Een jongedame in lycra stond wat besluiteloos bij haar tubeless racefiets. Het was geplakt, maar ze was niet zeker van haar werk. Er werd haar een pomp en advies aangeboden en Mark had nog wel een 28 inch buitenband in zijn DF liggen.

Graft-de Rijp was even rustig als een mierenhoop en gelukkig was er ook nog een trouwerij. Gert loodste ons keurig door de Rechtestraat, maar wellicht was de Tuingracht  iets om, maar meer ontspannen geweest. Verder is elke kritiek op de route volstrekt terzijde te schuiven. Het was namelijk zulke mooi weer met waanzinnige weggetjes en vergezichten zoals je alleen gaat ervaren bij de Waterlandse Liggers. 😉

Ook Midden-Beemster was druk, maar zonder haast is alles te overkomen. En zo vlak voor Purmerend werd zachtjes geïnformeerd waar dat “dolle honden stuk” nou is. Gert en ik hadden dat tijdens de pauze bedacht omdat we enig hormoongehalte voelde groeien. Het rechte veilige stuk was de Zuiderweg. En dat hebben we geweten. Zodra het sein werd gegeven ging bij de helft de voeten vol op de pedalen en werd er heel hard gereden. Minzaam bleven Willeke, Gert, Mike en ik met een ontspannen snelheid van 30 km/h achter. Bij mijn huis stonden de dolle honden uit te hijgen.

Toen ging iedereen naar huis, nadat de laatste woorden gezegd waren, de laatste tips gegeven, de laatste flessen weer gevuld. Ik ging naar een verjaardag, zodat ik ook een keer meer dan de tochtafstand gefietst had (uiteindelijk 86 km). Alexander was de veelrijder vandaag met 212 km geregistreerd op zijn Strava.

Foto’s van Lex, Alexander, Hans, Gert, Daan

Druk op plaatje om youtube link te openen.

Video van Gert op Youtube: