Het was even schrikken dit jaar, want CV valt ongeveer samen met de verjaardag van mijn vrouw. Gelukkig bleek uiteindelijk zondag toch vrij te komen, dus kon ik Mark R. een berichtje sturen dat ik die dag kwam speakeren.
Aldus stond ik om half 8 op, zondag hè, dan weet je wat ik opoffer, om naar het pittoreske Amsterdam te fietsen. Nu heb ik sinds 2 weken een DF XL. Dus deze heb ik bij aankomst quasi nonchalant langs het hek van de fietsbaan gezet. Mocht ik me vervelen, dan heb ik in ieder geval mooi uitzicht. Mocht het een beetje klinken als je vrouw die op 1 plek neer gezet wordt en de hele tijd moet glimlachen, dan zit je niet ver weg. Al zou mijn vrouw niet blijven zitten…
Ik was zo vroeg -rijden op zondagochtend door Amsterdam is geweldig, want heerlijk rustig- dat ik mocht mee helpen met het openen van het finish hokje en het aanzetten en testen van mijn praatstok. Sjoerd en Rembrand waren druk met de computer en de baan klaar maken. Andere vrijwilligers gingen naar hun bocht in de baan.
En al snel werd het iets drukker met ligfietsen en velomobielen en hun berijders. Iets drukker, want naast weinig toeschouwers waren er ook weinig rijders.
De wedstrijd startte keurig om 10 uur. Het was even schrikken, maar het was niet anders. En direct was het spannend bij de 6 uurs race. De eerste 4 reden bij elkaar in de buurt, tot na ongeveer een uur Theo zijn Snoek de sporen gaf en met rondjes ruim boven de 50 afstand nam van de rest. Ymte en Jochem en Pieter hadden daar geen antwoord op. In de rest van het veld viel mij Anna op, die ongelooflijk constant reed (ze bleek ruim 5 uur lang 40 km/h gereden te hebben en daarna 37 tot het eind). Maar ook het rammeltje van Theo Daniel in zijn Alpha 7, waardoor hij goed te herkennen was. Of Alexander, die het 6 uur heeft volgehouden op zijn mooie CHR.
Toen de 3 uurs racers mee mochten doen, zag je een kleine opleving bij de 6 uurs rijders. Hier was het zeer bewonderenswaardig hoe Wouter (11 jaar) mee reed met de reuzen. Een snelste ronde van (uit mijn hoofd) 37,3 km/h. Echt heel knap de 3 uur uitgereden. Dat beloofd nog wat.
Dezelfde opleving zag je ook toen de 1 uurs racers mee gingen doen. Maar ook de tragiek. Theo had een flinke voorsprong van een aantal ronden op Pieter die tweede lag. Maar 45 minuten voor het einde van de race kreeg hij te maken met kramp. En kramp op dat moment was niet leuk.Het duurde een 10(?) minuten voordat hij weer besloot om te gaan fietsen. Hij wilde perse Ymte voor blijven in de 6 uurs race. De eerste ronden van hem gingen nog wat moeizaam (hoezo? 40 kmh), later reed hij toch weer rondjes tegen de 50 aan. Pieter was hem echter tijdens zijn gedwongen pauze een paar keer voorbij gegaan, dus reed toen op de eerste plaats. Dat zou ook zo blijven. En Pieter had in het begin zijn pech gehad met 2 lekke banden.
Grappig was de tijdritfietser die eigenlijk wel alvast de baan op wilde met zijn Derny voorganger. Uiteindelijk werd hij overgehaald om met de 1 uurs race mee te doen. Dat heeft hij 40 minuten volgehouden bij 44 km/h. Hij reed achter Theo Daniel aan en probeerde wanhopig het sog te vinden van de Alpha 7. Hij was stomverbaasd dat die deelnemers (hoe oud zeg je?) die snelheden zo lang vol wisten te houden. Maar ik denk dat hij het houdt bij zijn tijdritfiets.
De eeuwige #regel2 over welke velomobiel nu de snelste is, zal ook na deze CV geen einde komen. Mathias rijdt op zaterdag 63 km/h gemiddeld over 1 uur in een Snoek. Maar dat is Mathias. Hoe hard rijdt hij met een Tuna? En de jonge hond Pieter rijdt in een Tuna tegen de ervaren ouwe rot Theo. Is dat in het voordeel van Pieter of juist van Theo? En wat me opviel is dat er geen Milan (GT of SL) mee reed. Eigenlijk wel jammer. Maar ik begreep dat veel van de Duitse afgevaardigden al zaterdag naar huis waren gegaan.
Gedurende de race kwamen er vooral heel veel kleine meisjes met medailles langs in dikke Volvo’s bereden door pa of ma. Maar gelukkig waren daar De Waterlands Liggers. De leukste toerclub van Noord holland en omstreken. Bijna elk lid (we hebben nog minder leden dan de PVV, maar jullie begrijpen wat ik bedoel), kwam opdagen. En ook al hebben velen hele mooie fietsen, de Different van Piet kreeg veruit de meeste aandacht. En terecht imho.
En zo was mijn dagje ouwehoeren over ligfietsen snel voorbij gegaan.
Wat restte waren de sterke verhalen over de gehele dag, een licht kleurtje door het heerlijke zonnetje en de prijsuitreiking.
De prijsuitreiking doet me beseffen dat er een toevoeging moet komen bij #regel 30. Iets van: Een prijsuitreiking moet rieken naar kneuterigheid. Een beetje gemompel, het ontbreken van een prijs of winnaar, of het beseffen dat een regel niet op tijd is toegevoegd, waardoor het klassement moet worden veranderd, dragen bij aan de gezonde spanning die hoort bij een krijgen van een medaille. Het aantal prijzen mag niet het aantal deelnemers overstijgen, liefst gaan er enkelen zonder prijs naar huis. Mocht het aantal mensen zonder prijs onaanvaardbaar hoog zijn, dan moeten er direct nieuwe disciplines verzonnen worden door het publiek. Eventueel kan de organisatie daarmee instemmen, bij voorkeur wel om de gezelligheid te waarborgen.
Ik denk dat ik de prijsuitreiking wel aardig verwoordt heb, zonder namen te noemen. 😉 Rembrand deed het heel erg leuk.
En tja, dan moet je naar huis en blijken George en Cees dat ook te moeten en ongeveer dezelfde kant op te gaan. George blijkt een goede voorrijder te zijn en komt uiteindelijk bij pont Biuitenhuis uit ipv de Hempont. Maar niet getreurd, ook daar kan ik op komen. Onze timing is perfect. Op het moment dat we aan komen rijden kunnen we nog net de pont zien weg varen. Goed excuus voor een ijsje.
De laatste foto’s van mijn fiets die dag worden gemaakt door een groep Aziaten die de Zaanse Schans bezoeken. Dan ben ik thuis. Het duurt nog lang voordat ik op andere dingen aan te spreken ben dan ligfietsen.
Video’s:
Foto’s:
-
- De traditionele foto van de pont op weg naar Cyclevision
-
- Vrijwilligers en zonnebrand.
-
- De wonderschone M5 CHR van Alexander.
-
- De wonderschone DF XL 39 van … mij.
-
- Snoek, Milan, Different, Quest en bewonderaars en rijders.
-
- Kaiken.
-
- Wachten voor de start van de 3 uurs race. De Sijbrandies staan keurig te wachten.
-
- oplus_32
-
- Ik mocht achter Cees en George aan rijden naar huis.
-
- Laatste foto op de pont.
