Waterlandse liggers doen een rondje: 23 november 2024

Veel ronder kunnen we het rondje niet maken.

Dit bericht start niet met een aankondiging. Ik was simpelweg te laat en de DWL 23-11.gpx is via de whatsapp groep verspreid. Voor de volledigheid natuurlijk wel even hier.

Met wel 9 inschrijvingen leek het een drukke dag te worden in mijn woonkamer. Maar er volgden vrijdag een 3 afzeggingen. Allen hadden grote vrees voor regen. Het schijnt dat je dat op een bepaalde leeftijd krijgt. Je rijdt dan alleen voor je plezier en als je warme voeten houdt. dus uiteindelijk zaten we met 6 personen in mijn huis de thee te nuttigen. Fred zou aansluiten bij het rustpunt. Die kwam met zijn vers gespoten fiets vanuit Dronten rijden.

De tocht was natuurlijk weer perfect gerouterd door Gert. De regen heeft hij bijna 100% weten te ontwijken, maar de kou natuurlijk niet. Met een gevoelstemperatuur onder 0 graden, was het bar. Nou ja, ik had koude handen bij het rustpunt in Avenhorn. De rest van mijn lijf zat in zoveel lagen wol en polyester dat ik grotendeels warm met hier en daar wat koude voelde. Ik reed met het zomerkapje op de DF. Nu is dat ding perfect in de winter. Behalve bij het raampje zie ik nog wat verbeterpunten. Met druppels op het raam, zie je een stuk minder. Vooral ’s nachts is dat vervelend met de lampen van auto’s die je behoorlijk verblinden. Natuurlijk een hoop suggesties gekregen, die ik eerst ga afwegen en dan wellicht ga uitvoeren.

De tocht begon met een fotosessie langs de Zaanse Schans. We zullen er weer mooi op staan ergens in een fotoalbum in China, Japan, India of een Zuid-Amerikaans land.

Dan de weg en het spoor over en een mooi doorsteekje naar Krommenie. Daar kreeg ik inspiratie voor een heuze nieuwe regel voor de recumbinati. Ik zal die na dit bericht wereldkundig maken. Maar het heeft alles te maken met hele dure fietsen, die heel hard kunnen rijden, maar niet in staat zijn krappe bochten te maken. 😉

In Krommenie trotseerde we een hoop bochtjes en lastige oversteekjes, om  daarna lekker naar Uitgeest te rijden. Ook in Uitgeest wat bochtjes en klinkertjes, maar zelfs dat werd overleefd. Tot aan Alkmaar reed het lekker door. Mooie fietspaden. Wel merkte ik dat het tempo niet erg hoog lag. Later werd duidelijk dat de kou en de wind behoorlijk ons spelletje breekt. Ik merk dat niet altijd goed op, zoals je zult begrijpen.

In het industrie terrein maak ik een foto van de voormalige vuilnisbelt met zonnepanelen, een paar olie- of gas bollen, wat windmolens en iets wat op een elektriciteitscentrale leek. Alles voor onze energieverslindende luxe leventje. De meesten van ons rijden op krentenbollen (Johan had er ongeveer 100 mee), frisdrank en of thee.

We komen klokslag 13.27 aan bij het restaurant in Avenhorn. Gert had 13.30 geschat. Fred staat ons buiten op te wachten. Ook hij kwam net aan. We bewonderen zijn krasloze fiets. Ik begrijp uit zijn verhaal dat hij bijna weer met schade terug mocht, omdat een busje gelukkig besloot dat door hem heen rijden geen goed idee was. Als ligfietser heb je altijd baat bij je engeltje op je schouder.

Zouden die krentenbollen de reden zijn dat Johan het netjes bij de traditionele appeltaart met slagroom houdt? Ook deze keer eet hij (en Mick) dat smakelijk op. De anderen verlustigen zich aan een broodje. De mensen waar het engeltje ze blijkbaar niet bij kon houden worden besproken. Ik noem ze niet allemaal bij naam, maar als er een soort moment van bezinning was geweest, dan hoorde je dat wel tussen de woorden door. Vooral Daniel Fenn wordt besproken. We wensen hem heel veel sterkte in de komende moeilijke tijden.

De terugweg is nog maar 25 km vanaf Avenhorn. Het wordt in 1 stuk gereden. Bij Purmerend verlaten ons de Amsterdam gangers Johan, Mark en Mick. Fred rijdt met ons mee tot het Kalf. Er schijnen regendruppels gevallen te zijn, op de Zuiderweg. Ik heb ze niet opgemerkt. Gert maakt het rondje nog samen met me af. Ik heb in totaal 74 km gereden.

Thuis spring ik snel onder een warme douche.

De foto’s zijn gemaakt door Gert en Hans. Met een kapje op is foto’s maken lastig ervaar ik. Mijn excuus voor de kwaliteit van mijn kiekjes.